ناتوانی یادگیری ، یک اختلال عصبی است . به عبارت سادهتر ، ناتوانی یادگیری ناشی از تفاوت در عملکرد مغز است . کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری باهوشتر از همسالان خود هستند . اما ممکن است در خواندن ، نوشتن ، هجی کردن، استدلال ،یادآوری و / یا سازماندهی اطلاعات مشکل داشته باشند . ناتوانی یادگیری را نمیتوان درمان کرد یا ثابت کرد زیرا این یک مشکل مادام العمر است . با این حال ، با حمایت و مداخله صحیح ، کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری میتوانند در مدرسه موفق شوند و به موفقیت برسند . والدین میتوانند با تشویق نقاط قوت خود ، شناخت نقاط ضعف خود ، درک سیستم آموزشی ، همکاری با کاردرمانگران و یادگیری درباره استراتژیهایی برای مقابله با مشکلات خاص به کودکان کمک کنند .
واقعیاتی در مورد ناتوانی های یادگیری
طبق گفته موسسه ملی بهداشت ، پانزده درصد جمعیت این کشور یا یک نفر در هفت آمریکایی دارای نوعی ناتوانی یادگیری هستند . مشکل در خواندن ، مهارتهای زبانی ، رایجترین نوع ناتوانیهای یادگیری است . همه ی دانش آموزانی که ناتوانیهای یادگیری دارند ، مشکلات خواندن دارند .
ناتوانیهای یادگیری نباید با اختلالات دیگر مانند اوتیسم ، ناتوانی ذهنی ، ناشنوایی ، نابینایی و اختلالات رفتاری اشتباه گرفته شوند. هیچ یک از این اختلالات شرایط ناتوانیهای یادگیری را ندارند . اختلالات توجه ، مانند اختلال کاستی توجه / بیش فعالی ( adhd ) و ناتوانیهای یادگیری اغلب در یک زمان رخ میدهند ، اما دو اختلال دیگر یکسان نیستند .
انواع اختلالات یادگیری
نارساخوانی - ناتوانی در زبان که در آن فرد برای درک کلمات نوشتاری مشکل دارد . همچنین ممکن است به عنوان ناتوانی خواندن یا اختلال در خواندن شناخته شود .
اختلال ریاضی - یک ناتوانی ریاضی که در آن فرد برای حل مسائل ریاضی و درک مفاهیم ریاضی مشکل دارد .
دیکته - یک ناتوانی در نوشتن است که در آن فرد برای تشکیل حروف یا نوشتن در یک فضای معین سخت تلاش میکند .
اختلالات پردازش شنوایی و بینایی - ناتوانی حسی که در آن فرد با وجود شنوایی و بینایی معمولی در درک زبان مشکل دارد .
ناتوانیهای یادگیری غیر کلامی - یک اختلال نورولوژیکی که از نیمکره راست مغز سرچشمه میگیرد و باعث ایجاد مشکلاتی در کارکردهای بصری - فضایی ، شهودی ، سازمانی و ارزیابی کلی میشود.
کاردرمانی به عنوان یک حرفه پزشکی و توانبخشی تعریف میشود که به افراد تمام سنین با انواع آسیب ، بیماری ، اختلال شناختی ، بیماری ذهنی ، رشد ، یادگیری و یا ناتوانی فیزیکی برای دستیابی به استقلال ، کمک میکند.
هدف کاردرمانگر، به حداکثر رساندن استقلال فردی در تمام عملکردها است . حوزههای عملکرد مختلفی مانند فعالیتهای روزمره زندگی ، کار و فعالیتهای تولیدی و همچنین فعالیتهای تفریحی ، تمرینات کاردرمانی را هدایت میکنند. جلسات کاردرمانی بر درگیر کردن افراد با فعالیتهای معنیدار و هدفمند به منظور کمک به آنها در رسیدن به اهدافشان تمرکز میکند تا به سطح بهینه استقلال ، بهرهوری و رضایت خود برسند . این به فرد این امکان را میدهد که خودکارآمدی ، استقلال ، هدف و صلاحیت خود را در جامعه حفظ کند .