اهمیت مراجعه به گفتاردرمانی برای اختلال رشدی زبان در کودکان

اختلال رشدی زبان یا DLD  شرایطی است که باعث ایجاد مشکل در گفتار ، درک زبان ، ارتباط و خواندن می شود که میتواند همراه با خطر بالای دیسلکسی یا نارساخوانی باشد. در حال حاضر محققان در تلاش هستند تا آگاهی از اختلالات رشدی زبان که به صورت میانگین در هر کلاس درس ممکن است 1 یا 2 کودک به آن دچار باشد را افزایش دهند.

گانور دیکسون ، رئیس ملی گفتارشناسی و آسیب شناسی استرالیا میگوید : افزایش آگاهی از DLD بسیار مهم است.  اختلال رشدی زبان (DLD)  اکنون اصطلاح پذیرفته شده برای مشکلات زبانی در گفتاردرمانی کودکان است که در آن اختلال زبان هیچ شرایط تمایز یا تأثیرگذار دیگری وجود ندارد (به عنوان مثال عدم وجود اوتیسم ، سندرم داون و ...)

 اصطلاح DLD  در گفتاردرمانی به كودكاني توصيه مي كند كه احتمالاً مشكل زباني دارند و در دوران كودكي نوجوانی و حتی پس از آن نیز متحمل چنین اختلالاتی در گفتار میشوند. بدون تشخيص و حمايت تخصصي گفتاردرمانگران اين شرايط میتواند تاثير بسزايي در تعاملات اجتماعي روزمره و حتی مدرسه در کودکان داشته باشد.

در گذشته بیماری اختلال رشدی زبان  به" اختلال خاص زبان "،" اختلال در زبان " یا نام های دیگری گفته می شد که اغلب باعث سردرگمی بوده است. احتمالاً برای این بیماری یک مؤلفه ژنتیکی وجود دارد.

پیچیدگی اختلال رشد زبان به این معنی است که می تواند تأثیر جدی و طولانی مدت بر رشد کودک بگذارد. تحقیقات نشان می دهد که در سن 16 سالگی ، حدود 40 درصد از افراد مبتلا به اختلال گفتار و زبان در تعامل با همسالان خود مشکل دارند.

با معرفی این اصطلاح بین المللی توافق شده در سال 2017 و با افزایش آگاهی برای خانواده ها و شناخت اختلالات گفتاری ، کودکان آسیب دیده باید بتوانند به راحتی به مرکز گفتاردرمانی کودکان مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.

لینک منبع