تفاوت میان اختلالات گفتاری و اختلال یادگیری زبانی در گفتاردرمانی کودکان

اختلال گفتاری به این معنی است که کودک به سختی می‌تواند صداهای خاصی را تولید کند . این باعث می‌شود که مردم آنچه را که او می‌گوید درک نکنند . صحبت کردن شامل حرکات دقیق و هاهنگ میان زبان ، لب‌ها ، فک و استخوان‌های صوتی است .

 انواع اختلالات گفتاری 

اختلال Articulation  : کودک به سختی می‌تواند صداها را به درستی تولید کند . یک کودک با این نوع اختلال گفتاری ممکن است یک صدا را جایگزین دیگری کند ، مانند گفتن wabbit به جای rabbit

اختلال صدا: مشکل کنترل حجم ، صدا و کیفیت صدا است . یک کودک با این نوع اختلال گفتاری ممکن است صدایش خشن یا آرام باشد و یا صدای خود را از دست بدهد .

اختلال رشد شیوایی :در جریان کلام اختلال ایجاد می‌کند و اغلب با تکرار ، طولانی کردن یا اجتناب از صداها یا کلمات خاص همراه است . یک کودک با این نوع اختلال گفتاری ممکن است دچار تردید و یا لکنت زبان هنگام صحبت کردن باشد .

ناتوانی‌های یادگیری مبتنی بر زبان  از اختلالات گفتاری بسیار متفاوت هستند  که به یک طیف کامل از مشکلات مربوط به درک و استفاده از زبان نوشتاری و گفتاری اشاره دارد .

گفتاردرمانی می‌توانند برطیف گسترده‌ای ازافراد با اختلال در مهارت‌های ارتباطی و آموزشی تاثیر بگذارد که  این روشها شامل گوش دادن ، صحبت کردن، خواندن ، نوشتن و انجام محاسبات ریاضی هستند . برخی از کودکان مبتلا به اختلال یادگیری زبانی نمی‌توانند الفبا را در ردیف صحیح یاد بگیرند یا نمی‌توانند املای کلمه را تلفظ کنند . آن‌ها ممکن است قادر به خواندن یک داستان باشند اما نمی‌توانند به شما بگویند که در مورد چه چیزی است . کودکان مبتلا به اختلال یادگیری زبانی به سختی می‌توانند نظرات خود را بیان کنند ، هر چند که اغلب کودکان مبتلا به این تشخیص ، به طور متوسط دارای هوش بالایی هستند .

یکی از مکان‌هایی که والدین به احتمال زیاد با واژه " LBLD " مواجه می‌شوند , در محدوده سنی کودک شان قرار دارند . اما متخصصان ممکن است به جای " نارساخوانی " یا " dysgraphia " به آن مراجعه کنند .

برخلاف نقص گفتاری ، اختلال یادگیری زبانی ناشی از تفاوت در ساختار مغز است . این تفاوت در هنگام تولد وجود دارد و اغلب ارثی است که می‌تواند بر برخی از کودکان بیش از دیگران تاثیر بگذارد . برای مثال ، ممکن است یک دانش‌آموز برای خواندن یا هجی کردن کلمات مشکل داشته باشد، اما هیچ مشکلی با بیان شفاهی و یا درک مطلب نداشته باشد و یا یک کودک دیگر ممکن است در تمام این مناطق درگیر باشد .

اختلال یادگیری زبانی معمولا ً تا زمانی که یک کودک به سن مدرسه نرسد مشخص نمی‌شود . به طور معمول گروهی از گفتاردرمانگران  ، روانشناسان  را برای یافتن تشخیص مناسب برای کودکان مبتلا به بکار می‌گیرند تا با ارزیابی های تخصصی از قبیل صحبت کردن، گوش دادن ، خواندن و نوشتن زبان را ارزیابی می‌کند . مشکلات یادگیری باید در اسرع وقت مورد بررسی قرار گیرند . اگر درمان نشود ، می‌تواند منجر به کاهش اعتماد ، کمبود انگیزه و حتی افسردگی شود . گفتاردرمانی برای این کودکان می‌تواند به میزان قابل‌توجهی تاثیر گذار باشد.

لینک منبع