ارزیابی کاردرمانی
کاردرمانگران نگران سطح مشارکت فردی در فعالیتهای روزانه کودکان هستند. برای بسیاری از کودکان و خانوادههای آنها ، این بدان معنی است که هدف کاردرمانی بهبود مهارتهای کودک در ارتباط با دیگران ، بازی ، روابط با همسالان و انجام فعالیت های روزانه است. یک کاردرمانگر اهدافی را تعیین میکند که منعکسکننده اولویتهای کودک و خانواده است . تمامی کاردرمانگران این اطلاعات را بطور یکسان جمعآوری خواهند کرد . مولفههای کلی ارزیابی کاردرمانی شامل اطلاعات زمینهای و رشدی ، مصاحبه با والدین یا مراقبان ، ارزیابی و مشاهده مستقیم کودک و در نهایت یک گزارش جامع است که اطلاعات جمعآوریشده و اهداف درمان براساس آن نتایج را تنظیم میکند .
اطلاعات پیش زمینه ای و رشدی
بسیاری از کاردرمانگران اطلاعات مربوط به تاریخ تولد و رشد کودک را برای اولین جلسه درخواست میکنند . در این ارزیابی کاردرمانگر میتواند سوابق دیگری مانند سوابق پزشکی کودک ، گزارشهایی از ارزیابیهای قبلی ، خلاصه گزارش معلمین و والدین یا دیگر سوابق مربوطه را در خواست کند که در فرآیند ارزیابی برای ایجاد یک تصویر کامل از اختلال کودک میشود .
مصاحبه با مراقبین
مصاحبه با والدین یا مراقبین اولیه جز مهمی از فرآیند ارزیابی است .اطلاعاتی که آنها ارائه میکنند برای شناسایی اولویتها و تعیین اهداف واقعبینانه برای کودک حیاتی است . کاردرمانگر این مکالمه را با پرسیدن در مورد نگرانیهای اصلی و آنچه که والدین امیدوارند از طریق کاردرمانی به آن برسند، آغاز میکند. کاردرمانگر میخواهد اطلاعاتی در مورد عادات رفتاری کودک مانند سطح استقلال کودک ، مهارت های حرکتی ، مهارتهای اجتماعی و بازی ، تواناییهای و کارکرد اجرایی بداند . اطلاعاتی که والدین و مراقبین ارائه میکند به کاردرمانگر اجازه میدهد مناسبترین ابزار ارزیابی را در جلسات کاردرمانی انتخاب کند .
ارزیابی و مشاهده مستقیم کودک
وقتی که کاردرمانگر اطلاعات لازم را جمعآوری کرد ، وقت خود را با کودک سپری خواهد کرد . این بار تمرکز بر ایجاد رابطه ، استفاده از ارزیابیهای استاندارد شده برای شناسایی سطوح مهارت رشدی و تکمیل مشاهدات بالینی است که او را از مهارتهای حرکتی کودک و رشد حسی ، تواناییهای تنظیم تنفس و مهارتهای عملکردی آگاه میسازد . مهارتهای خاصی که ممکن است ارزیابی شوند عبارتند از:
- مهارتهای ادراکی و سمعی ـ بصری
- رشد حرکتی مربوط به چالاکی ، قدرت ، درک کارایی و استفاده دو جانبه از اعضای بدن ( اینکه کودک میتواند از دستها استفاده کند)
- استقامت و هماهنگی و تعادل
- تواناییهای برنامهریزی حرکتی
- مهارتهای خود به خودی در ارتباط با نظافت و تغذیه
- مهارتهای اجرایی مربوط به توجه ، سازمان دهی ، انعطافپذیری و غیره .
- خود کنترلی ( چگونه یک کودک خود را آرام میکند یا با محیط خود سازگار میشود )
- توانایی پردازش حسی ( چگونه یک کودک آنچه را که میبیند ، میشنود ، احساس میکند و غیره را پردازش میکند و پاسخ مناسبی میدهد )
گزارش نهایی ارزیابی
بخش نهایی فرآیند ارزیابی یک گزارش از همه اطلاعات جمعآوریشده ، تاثیرات بالینی کاردرمانگر ، و اهداف درمانی شناساییشده از نقاط قوت کودک وگزارش خانواده میباشد . اغلب این گزارش شامل توصیههای کلی و چارچوب زمانی برای برنامه های کاردرمانی قبل از ارزیابی مجدد میشود .
لینک منبع