مزایای کار درمانی برای بیماران مبتلا به اوتیسم
بیشتر افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند. علاوه بر این علاقه مندی ها، فعالیت ها و مهارت های اینگونه افراد ممکن است بسیار محدود باشد. کاردرمانی می تواند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا مهارت های خود را در خانه و مدرسه توسعه دهند.
نقش کاردرمانی در درمان اوتیسم چیست؟
کاردرمانی، رشته ایست که به مطالعه ی رشد و تکامل انسان پرداخته و از طریق بررسی فعالیت های روزانه فرد، تعامل او را با محیط زیست مورد بررسی قرار می دهد. این رشته اثرات اجتماعی، عاطفی و فیزیولوژیکی هر نوع بیماری و آسیبی را تحلیل می کند. در واقع کار درمانی رشته ایست که به افراد مبتلا به اوتیسم و مبتلا به دیگر اختلالات رشد کمک می کند تا توانایی زندگی مستقل را فرا گیرند. معمولا کار درمانگران به صورت یک تیم عمل کرده و شامل والدین، معلمان و دیگر متخصصان هستند. آنها به تعیین اهداف خاصی برای فرد مبتلا به اوتیسم میپردازند که غالبا شامل ارتقای تعاملات اجتماعی، بهبود رفتارهای اجتماعی و داشتن عملکرد مناسبی در کلاسهای درس است.
کاردرمانگران می توانند به دو روش اصلی ارزیابی و درمان، به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کنند.
چرا کاردرمانی برای ارزیابی اوتیسم مفید است؟
کاردرمانگران، کودکان مبتلا به اوتیسم را مورد ارزیابی قرار می دهند تا ببینند که آیا این کودکان می توانند وظایفی نظیر لباس پوشیدن یا بازی کردن را که از رده ی سنیشان انتظار می رود انجام دهند یا خیر. گاهی اوقات، کاردرمانگر، کودک را در طول روز تحت نظر می گیرد تا ببیند که او چگونه با محیط اطراف خود ارتباط برقرار می کند و یا به چه نوع مراقبت ها و آموزش هایی نیاز دارد. کاردرمانگر ممکن است هر یک از موارد زیر را مورد بررسی قرار دهد:
- محدوده توجه و استقامت
- فراگیری فعالیت های جدید
- مهارت در بازی کردن
- نیاز به فضای شخصی
- پاسخ به لمس یا سایر انواع محرک ها
- مهارت های حرکتی مانند ایستادن، تعادل یا استفاده از اشیاء کوچک
- پرخاشگری یا رفتارهای نامطلوب دیگر
- تعامل بین کودک و مراقبان
چگونه کاردرمانی به یک فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم کمک می کند؟
هنگامی که یک کاردرمانگر اطلاعات لازم را جمع آوری نمود، می تواند برنامه ای را که مناسب کودکتان باشد ارائه نماید. البته نمی توان گفت که یک برنامه ی ایده ال برای تمام کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد. اما مراقبت های اولیه ی ساختار یافته، می تواند بهترین برنامه برای اینگونه کودکان باشد. در کاردرمانی می توان انواع استراتژی ها را با هم ترکیب نمود. چنین برنامه ای می تواند به کودک شما کمک کند تا با محیط سازگار شود. استراتژی های لازم برای مبتلایان به اوتیسم عبارتند از:
- فعالیت های جسمانی، مانند حل پازل، که به کودک کمک میکنند تا هماهنگی و مهارت های خود را افزایش دهد
- فعالیت های مبتنی بر بازی برای کمک به تعامل و برقراری ارتباط
- فعالیت های وابسته به رشد مانند مسواک زدن دندان ها و شامپو کردن مو
- استراتژی های سازگاری، از جمله سازگاری و برقراری ارتباط با دیگران