تفاوت کاردرمانی در مدرسه و کاردرمانی در کلینیک

تفاوت های موجود در بین کاردرمانی مبتنی بر مدرسه و کاردرمانی مبتنی بر کلینیک

یکی از چالش انگیز ترین بخش های کار به عنوان یک کاردرمانگر مدرسه عدم توصیه خدمات کاردرمانی در محیط آموزشی است. من در بسیاری از کنفرانس های IEP   و MFE شرکت نمودم و در طی این مدت دریافتم که این موضوع، به معضل بسیار بزرگی تبدیل شده است. و من، به عنوان فردی که پس از 18 سالگی مدام در رابطه با مردم لکنت زبان پیدا می کرد به خوبی این موضوع را درک می کنم.

خوشبختانه، در این خصوص دستورالعمل های دقیقی وجود دارد که می توان با تکیه بر آنها به مفید بودن به کارگیری کاردرمانی  در محیط مدرسه پی برد. البته برخی از این دستورالعمل ها کاملا واضح و روشن هستند و برخی دیگر آنقدرها واضح نیستند.
مداخلات کاردرمانی محیط مدرسه بر دسترسی به تجهیزات لازم و ایمنی محیط مدرسه (کلاس درس، راهروها، کافه تریا، زمین بازی، اتوبوس) تمرکز نموده اند. بر اساس اطلاعات به دست امده از  IDEA، کاردرمانی مبتنی بر مدرسه به عنوان خدماتی در نظر گرفته می شوند که به کودکان معلول کمک می کنند تا بتوانند آموزش های ویژه لازم را دریافت نمایند. کاردرمانی های بالینی هدفمند بر توانایی کودک در محیط خانه و یا اجتماع تمرکز نموده و به حل مواردی نظیر شرایط و بهبود عملکرد می پردازند.

کاردرمانی مبتنی بر مدرسه

در محیط آموزشی، کار کاردرمانگران به عنوان بخشی از تیمی که از معلمان، روانشناسان، مداخله گران و سایر کاردرمانگران تشکیل شده، می توانند اهدافی را دنبال کنند که به کودک کمک می کند تا توانایی خود برای داشتن تعامل بیشتر در محیط مدرسه بهبود بخشد. هر كودكی كه با معیارهای تشخیصی  IDEA  مطابقت داشته باشد و یا به کاردرمانی های مطابق با برنامه های آموزشی IEP ( برنامه آموزشی فردی) نیاز داشته باشد واجد شرایط دریافت این نوع کاردرمانی است. معلمان، والدین یا هر  کدام از اعضای تیم آموزشی کودک می توانند کودکی را که از نظرشان دارای چنین شرایطی است برای دریافت خدمات کاردرمانی ارجاع دهند.
 

پس از ارجاع، کاردرمانگر ممکن است آزمایش هایی را انجام دهد تا بتواند تشخیص دهد که آیا کودک به مداخله های کاردرمانی لازم در محیط آموزشی نیاز دارد یا خیر. این تیم در کنار یکدیگر، واجد شرایط بودن کودک را تعیین کرده و میزان کاردرمانی لازم را تشخیص می دهند و اهداف IEP را که به لحاظ تحصیلی برای هر یک از کودکان متفاوت خواهد بود تعیین خواهند کرد. خدمات کاردرمانی مدرسه را می توان در کلاس درس، از طریق دخالت مستقیم، تعامل رو در رو با کودک و یا در یک گروه کوچک  به کار گرفت. علاوه بر این کاردرمانگران مدرسه با کارکنان مدرسه و والدین و پرستاران کودک نیز همکاری نموده و مشاوره های لازم را به آنها ارائه می دهند.

دستورالعمل های موجود برای کاردرمانگران مدرسه در قالب ارزیابی های چند متغیره (ارزیابی های اولیه و ارزیابی مجدد 3 سال یک بار یا انتقال خدمات پیش دبستانی به مدرسه) و یا در قالب  IEP در دسترس هستند و معمولا به گونه ای تدوین شده اند که برای کل تیم قابل فهم باشند.

کاردرمانی مبتنی بر کلینیک

کاردرمانی های مبتنی بر کلینیک برای کودکانی مناسب هستند که مشکل آنها توسط پزشکان تشخیص داده شده و  برای رسیدگی به اختلالات انها به تخصص متخصصین نیاز می باشد. چنین کودکانی توسط یک پزشک یا یکی دیگر از متخصصان کاردرمانی به یک کاردرمانگر ارجاع داده می شوند مگر اینکه دولت در این روند دخالت داشته باشد.

ارزیابی توسط پزشکان حرفه ای یا فیزیوتراپ ها انجام شده و شامل استفاده از آزمایش ها و مشاهدات بالینی مناسب در کلینیک، خانه و یا محیط اجتماعی می باشد. گزارش ارزیابی برای ایجاد طرح مراقبتی ای به کار گرفته می شود که با پزشک و یا دیگر اعضای تیم به اشتراک گذاشته خواهد شد. طرح مراقبتی، اهداف و فرکانس کاردرمانی و خدماتی را که از طریق مداخله مستقیم و یا رو در رو ارائه می شوند تعیین خواهد کرد.

دستورالعمل های موجود برای خدمات بالینی معمولا به صورت یادداشت های کاردرمانی روزانه موجود در چارت کاردرمانی بیمار در دسترس هستند و معمولا با استفاده از کدهای مناسب و منطبق با پوشش بیمه نوشته می شوند. بازپرداخت این نوع کاردرمانی ممکن است به وسیله پوشش بیمه یا توانایی بیمار به صورت خصوصی پرداخت شود.