حس احشایی از منظر کاردرمانی در کودکان اوتیسم
چرا در صورت وجود این اختلالات، آموزش استفاده از خمیر بازی تا این حد برای کودکان اوتیسم دشوار می شوند؟
تحریک درونی معمولاً حس هشتم نامیده می شود. و در واقع بعد از شنوایی ، بینایی ، بویایی، چشایی ، لامسه ، حس خودمختار و حس عمقی قرار دارد. در حقیقت این همان حسی است که بسیاری از ما ان را فراموش کرده ایم.
حس درونی از آنچه در درون بدنمان اتفاق می افتد منتج می گردد. این حس ، نشان دهنده هشدارهای درونی است که به ما نشان می دهند باید از خود مراقبت کنیم.. در اینجا چند نمونه از انواع حس درونی بیان شده است
- اصرار به چیزهای بی اهمیت
- احساس گرمای بیش از حد
- احساس سرمای بیش از حد
- تشنگی
- گرسنگی
- سیری بیش از حد
- حالت تهوع
- احساس ضربان قلب خود
- احساس تنفس خود
چرا حس درونی(Introception) مهم است؟
همانطور که نمونه ها نشان می دهند ، حس درونی در واقع به ما علائم مهمی را نشا می دهد. مثلا اگر سیگنال های درونی به ما می گویند که تشنه هستیم پس باید حتما اب بنوشیم.
اما کودکان مبتلا به اوتیسم چگونه این حس درونی را تجربه می کنند؟
برای کودکان مبتلا به اوتیسم ، ایجاد ارتباط بین سیگنال های حس درونی بسیار دشوار است. البته نباید این طور فکر کنید که کودکان مبتلا به اوتیسم سیگنال های حسی ای را که به انها می گوید وقت آن است که به دستشویی بروند یا گرسنه یا تشنه هستند دریافت نمی کنند. لکن انها در تفسیر و ادغام چنین سیگنال هایی با مشکل مواجه هستند.
ادغام حسی دقیقا چیست؟
هر وقت سیگنال حسی ای را دریافت می کنیم ، این سیگنال باید پردازش و یکپارچه سازی به مغز برود. لذا مغز ما
فرصتی برای ارزیابی سیگنال وارد شده و ارائه پاسخ مناسب به ان دارد. اگر سیگنالی را برای تشنگی دریافت کرد ، می دانیم که باید یک لیوان اب بنوشیم. اگر سیگنال سرما را دریافت کنیم ، می دانیم که به یک ژاکت گرم نیاز داریم.
وقتی بچه هایی که مبتلا به اوتیسم هستند ، یک سیگنال حسی درونی را دریافت می کنند ، این سیگنال همیشه به درستی توسط مغز تفسیر نمی شود. این بدان معنی است که انها نمی دانند باید چه کنند.
چرا اختلال در حس درونی آموزش های جزئی را سخت می کند؟
بسیاری از والدین بچه های مبتلا به اوتیسم داستان هایی را راجع به این موضوع تعریف می کنند که اموزش چیزهای کوچک تا چه حد به این کودکان دشوار و وقت گیر است. مهم نیست که چقدر با آنها تمرین کنید زیرا ، این بچه ها واقعاً می توانند با همه چیز مشکل داشته باشند. در حقیقت ، برخی از انها تا زمانی که پوشک خود را کثیف نکنند نمی دانند که به حمام نیاز دارند
وقتی ترجیح می دهیم به حمام برویم ، یک سیگنال داخلی به مغز ارسال می شود. و لذا وظیفه مغز است که آن سیگنال را با باقی سیگنال ها ادغام کند ، به این معنی که سیگنال توسط مغز دریافت شده ، پردازش می شود و واکنش مناسب ارائه می شود. در این حالت ، می فهمیم که باید به حمام برویم اما در مورد بچه هایی که مبتلا به اوتیسم هستند ، ممکن است سیگنال های حمام در مغزشان دریافت شود ، اما به درستی توسط مغز پردازش و ادغام نگردد
چگونه می توانم با آموزش های جزئی به چنین کودکانی کمک کنیم ؟
1 -از یک برنامه حسی استفاده کنید
هنگامی که بچه های مبتلا به اوتیسم یا چالش های حسی مواجه می شوند و به دلیل نقص در حس درونی با آموزش های جزئی مقابله می کنند ، باید بدانید که ما در مورد یک مسئله حسی صحبت می کنیم. در حالی که برخی از تکنیک ها ممکن است موثر باشند ، مهم ترین چیز این است که با متخصص کاردرمانی خود مشورت کنید تا یک برنامه عملی عالی را برای تأمین نیازهای حسی کودک تهیه کند.
2- علائم را بشناسید
قبل از اینکه به حمام بروید ، به نحوه رفتار کودکتان توجه کنید. آیا الگویی وجود دارد که بتوانید ان را تشخیص دهید؟
آیا روزهای مشخصی در هفته وجود دارد که کودک شما بخواهد در ان روزها به حمام برود؟ انها چه مدت بعد از غذا گرسنه می شوند؟
هرچه بیشتر درباره رفتارهای قبل از حمام کودک خود آگاهی داشته باشید ، برنامه ریزی این کار برایتان اسان تر خواهد شد.
3 -از یک برنامه اموزش خمیر بازی (اموزش مسایل جزئی ) استفاده کنید
اگر بدن نمی تواند یک برنامه داخلی کارامد را ارائه دهد ، یک برنامه خارجی را به اجرا در بیاورید.
تمام فرآیند تشخیص این موارد حسی از مهارت های تخصصی رشته کاردرمانی کودکان می باشد-در این حیطه نیز کاردرمانگرانی که معتقد به استفاده از ارزیابی حسی برای تشخیص انواع مشکلات در کودک هستند میتوانند کمک شایان توجهی به رفع این گونه اختلالات نمایند.