تون ماهیچه ای خفیف در مقابل تون ماهیچه ای شدید؟

تون عضلانی به عنوان میزان تونش عضلات در هنگام استراحت یا حرکت تعریف می شود. اصولاً عضلات ما هرگز به طور کامل شل نشده و یا کاملاً منقبض نمی شوند. حتی اگر روی تخت خوابیده باشیم ، تون عضلات به ما این اطمینان را می دهد که عضلات ما بیش از حد ریلکس نیستوند. اگر عضلات ما بیش از حد ریلکس می شدند ، قطعا ما کنترل وضعیت و تعادل خود را از دست می دادیم.

از طرف دیگر ، اگر ما وزنه ای را بالا ببریم ، تون عضلات به ما این اطمینان را می دهد که عضلات ما بیش از حد منقبض نشده اند. اگر اینطور بود ، پس از آن ما دیگر نمی توانستیم بلافاصله بازوهای خود را در حالت صاف قرار دهیم.

تون عضلانی به عضلات ما کمک می کنند تا مسئولیت این موضوع را بر عهده بگیرند که وظیفه صاف ایستادن بدن ، حفظ تعادل یا انجام فعالیت های روزانه بر عهده انهاست. برای اینکه بیشتر با تون عضلانی معمولی اشنا شوید بهتر است بدانید که ، ماهیچه ها به ما کمک می کنند تا تعادل خود را حفظ کنیم. ما می توانیم قدم بزنیم ، خم شویم ، عضلاتمان را بکشیم و کارهای روزمرهمان را به بهترین وجه انجام دهیم
تون عضلانی شدید در شرایطی مانند فلج مغزی دیده می شود ، در حالی که تون عضلانی کم در سندرم داون و حتی اوتیسم قابل مشاهده است

هایپرتونیا یا تون عضلانی شدید

فشار عضلانی بالا یا هایپرتونیا با مقاومت بیشتر در برابر حرکت مشخص می شود. این مشکل اغلب باعث می شود که عضلات بسیار سفت شوند و فرد با خم کردن و یا صاف کردن انها دچار مشکل گردد. این امر باعث می شود که کشیدن و بسط دادن عضلات به کاری دشوار تبدیل شود.

یکی از شایع ترین بیماری هایی که به هایپرتونیا منتج می شود فلج مغزی است.

در زیر برخی از علائم هایپرتونیا ذکر شده اند:

سفت و سخت شدن عضلات و مشکل در کشیدن و بسط دادن انها
مشکل در خم شدن
مشکل در حرکت دادن دست ، پاها و بازوها و چرخاندن سر
پاهای خمیده
راه رفتن مستقیم روی پاها

هیپوتونیا یا تون عضلانی خفیف

هیپوتونیا یا تون عضلانی خفیف با عضلاتی که به نظر شل و وارفته هستوند مشخص می شود. اگر تون عضلانی شدید به معنای داشتون تونش بیش از حد در عضلات باشد ، تون عضلانی خفیف درست برعکس ان است. در مورد کیدوهایی که با هیپوتونیا یا تون عضلانی خفیف دست و پنجه نرم می کنند ، می توان گفت که عضلات آنها طولانی تر از حد معمول است. این مسئله باعث می شود عضلات آنها برای حمل چیزها و انجام کارهای روزانه ، مقاومت کافی را نداشته باشند.

کودکانی که به تون عضلانی پایین مبتلا هستند اغلب با کارهای مهم حرکتی مانند بلند کردن سر خود مشکل دارند. برخی از کودکانی که زودرس هستند ، علائم تون عضلانی خفیف را نشان می دهند که ممکن است با بزرگ تر شدن انها از بین برود. تون عضلانی خفیفی که در طی سال های نوزادی ادامه دارد ، غالباً با فلج مغزی ، سندرم داون و سایر شرایطی که تحت تأثیر سیستم حسی قرار دارند ، مرتبط می باشد
در اینجا برخی از علائم رایج تون عضلانی خفیف ذکر شده است:

    عضلات به نظر بسیار شل می آیند
    فرد با راست نشستن مشکل دارد
  تحرک بیش از حد یا انعطاف پذیری بیش از حد
این کودکان     ضعیف به نظر می رسند
    به راحتی می توانند بازوها یا پاهای خود را جابجا کنند

تون عضلانی خفیف به معنای ضعف نیست

کودکانی که به تون عضلانی خفیف مبتلا هستند کودکان ضعیفی نیستند. اگرچه معمولا ضعف در کارهایشان مشهود است

تون عضلانی خفیف در اوتیسم

اغلب افراد از این موضوع که تون عضلانی خفیف در کودکان مبتلا به اوتیسم دیده می شود متعجب می شوند. در حقیقت ، مطالعات نشان داده اند که این همبستگی به قدری زیاد است که مشاهده کودکان مبتلا به تون عضلانی خفیف می تواند پرچم قرمزی باشد که خبر از ابتلای کودک به اوتیسم دارد.

در حالی که هنوز هم علت ارتباط بین اوتیسم و تون عضلانی خفیف مشخص نشده لکن، پیوند این دو می تواند به دلیل اختلال در عملکرد سیستم عصبی حرکتی باشد. به همین دلیل است که گاهی ممکن است در کودکان مبتلا به اوتیسم ، کنش پریشی نیز تشخیص داده شود.

هایپرتونیا و هیپوتونیا در یک طیف قرار دارند

مانند هر عارضه دیگری ، هایپرتونیا و هیپوتونیا درجات مختلفی دارند. در حالی که ممکن است یک کودک در بدو تولد با تون عضلانی شدید یا خفیف دست و پنجه نرم کند ، ممکن است در مراحل بعدی رشد علائم جزئی ای را از خود نشان دهد.
لذا در خصوص این علائم حتی اگر جزئی باشند باید با پزشک خود مشورت نمایید.