مدلهای وضعیت سلامتی برای شناسایی اهداف اصلی و ارزیابی اثرات درمانی

هم اکنون بسیاری از متخصصین حرفه ای از مدلهای وضعیت سلامتی مانند ICF به عنوان چارچوبی برای شناسایی اهداف اصلی و ارزیابی اثرات درمانی استفاده می کنند. این مدلها چارچوبی را فراهم كرده اند كه در آن می توان رابطه علت و معلولی فرضی بین اختلالات و محدودیتهای عملکردی را مورد بحث و سوال قرار داد. عملکرد کاربردی نتیجه تعامل پویا ی تعداد بیشماری از عوامل است ، نه فقط آنهایی که باعث به وجود امدن برخی اختلالات در کودک شده اند.

مؤلفه جدید عوامل زمینه ای در مدل ICF درمانگران را ترغیب می کند تا تأثیر ویژگیهای شخصی و محیطی را بر عملکرد و تواناییهای جسمی فرد در نظر بگیرند. این مفهوم که بسیاری از عوامل داخلی و خارجی را که بر موفقیت عملکردی کودک تأثیر می گذارند در نظر میگیرد باعث شده که ارزیابی مجدد رویکردهای درمانی فعلی بر اساس یک مدل عصبی سلسله مراتبی انجام شود که در درجه اول بر تغییر توانایی های کودک تمرکز دارد.

کاردرمانگران عرصه خانواده درمانی چه کسانی هستند؟

کاردرمانگران عرصه خانواده درمانی ، متخصصان حرفه ای هستند که خدمات حرفه ای را به کودکان را ارائه می دهند ، این متخصصان مدتهاست که ارزش رویکردهای مشتری مدارانه و خانواده محور را در ارزیابی کودکان و خانواده انها درک کرده اند. علاوه براین توسعه فلسفه های خانواده محور و گنجاندن آن در عرصه  توان بخشی نیز بر نحوه رفتار با  کودکان دارای اختلال حرکتی تأثیر گذاشته. اصول خدمات خانواده محور به وضوح بیان می کنند که والدین فرزندان خود را بهتر از سایرین میشناسند.

نقش درمانگران به عنوان همکار در خدمات خانواده محور

خدمات خانواده محور نشان میدهند که خانواده ها متفاوت و منحصر به فرد هستند و کودک برای انجام عملکرد مطلوب به یک بستر مناسب در خانواده و جامعه نیاز دارد. در این چارچوب ، درمانگران به عنوان همکار و نه متخصص در نظر گرفته می شوند. بنابراین اهداف درمان با همکاری خانواده ، کودک و درمانگر مشخص می شود.

این تغییر در ارائه خدمات ، محیطی را برای شناسایی اهداف عملکردی ایجاد کرده و صرفا به حل و فصل اختلالات مربوط نمیباشد. چراکه میزان "مشارکت و تعامل فرد را با موقعیت های مختلف زندگی نشان میدهد.این مشارکت شامل فعالیت های شخصی ، تحرک ، روابط اجتماعی ، آموزش ، اوقات فراغت ، معنویت و زندگی در جامعه می باشد.

کودکان از طریق مشارکت در فعالیتهای مختلف رشد می کنند و بزرگ میشوند. عوامل زیادی پیرامون کودک ، خانواده و محیطی که در آن زندگی می کند وجود دارد که میتواند بر میزان مشارکت در فعالیت های روزمره تاثیر بگذارد. مشارکت در فعالیت ها زمینه ای است که کودکان در آن دوستی ، بهبود مهارت ها و ، توسعه خلاقیت را می اموزند و به سلامت روانی و جسمی دست یافته و اهد اف خود را تعیین میکنند.

نظریه سیستم های دینامیکی در توضیح توسعه حرکتی

اخیرا نظریه سیستم دینامیکی (DST)  توانسته چارچوب ی را برای توضیح توسعه حرکتی ارائه دهد DS .نشان می دهد که کارآمدترین رفتار حرکتی، ناشی از خود، سازماندهی و تعامل با سایر زیر سیستم ها برای دستیابی به یک هدف کاربردی است.

این زیر سیستم ها از سه منبع مشتق میشوند که عبارت است از کودک ، کار و محیط . در درون كودك ، سیستمهای فرعی نه تنها شامل سیستم عصبی مرکزی هستند ، بلكه شامل عواملی مانند عوامل بیو مكانیكی ، اقدامات تن سنجی، خلق و خو و شناخت نیز میباشند.

نظریه DST ، دیدگاه درمان سنتی را که رسیدگی به الگوهای حرکتی معمولی را  راه حل بهینه ای برای همه کودکان میداند به چالش میکشد. در حال حاضر مدلهای جدید درمانی ای در حال ظهور هستند که موفقیت عملکردی را هدف درمان میدانند و کمتر به "نرمال بودن" استراتژی توجه دارند . از دیدگاه DST ، سازگاری با محیط و یا کار بر روی راه حل یک مشکل حرکتی بسیار مهم تر از تمرکز بر روی تغییر انی توانایی کودک است. ارزیابی روانشناختی  کار مبتنی بر مطابقت کار و محیط با توانایی های کودک است تا کودک بتواند به موفقیت برسد ، و لذا دیگر همانند روشهای سنتی تلاش نمیشود تا رفتارهای کودک متناسب با محیط تغییر کنند.