این مقاله در ادامه بخش دوم برنامه خلاقانه مجازی قرار دارد، برای مطالعه قسمت دوم اینجا کلیک نمایید.

روش مطالعه مقدماتی KVAPبر روی کودکان دچار اختلالات شدید

هدف از انجام یک مطالعه مقدماتی بر روی کودکانی که دچار اختلالات شدیدی بودند ، تعیین میزان علاقه آنها به KVAP و میزان موفقیت جمعیت هدف بود.

KVAP میتواند کودکان دچار اختلالات و معلولیتها را تشویق کند تا از لحاظ جسمی تعامل بیشتری را برقرار نمایند ، چراکه این برنامه اكتشافات خلاقانه را تسهیل میکند و در عین حال ناامیدی و خستگی را به حداقل میرساند. داده های کمی حرکات سر و اندام کودکان برای تجزیه و تحلیل میزان درگیری جسمی هر کودک در هنگام استفاده از KVAP به کار گرفته شد. قبل از انجام یک مطالعه کامل در مورد مزایای KVAP و مشاهده مزایای درمان جسمی یا تفریحی ان ، یک مطالعه مقدماتی لازم بود تا نشان دهد که ایا این برنامه برای کودکان مبتلا به انواع اختلالات، یک فعالیت تفریحی لذت بخش است یا خیر و ایا میتواند کودکان مبتلا به اختلالات مختلف را تشویق کند تا به لحاظ جسمی در فعالیتهای مختلف درگیر شوند یا خیر. این مطالعه مقدماتی در یک مدرسه ابتدایی محلی انجام شد. شرکت کنندگان حاضر در این مطالعه که از اختلالات شدیدی رنج میبردند بین سنین 5 تا 10 سال قرار داشتند و دارای میزان دید کافی برای دیدن صفحه نمایش از فاصله دو متر و امکان جابجایی یک دست یا سر بودند و میتوانستند اجسام را حداقل تا 10 سانتی متر جابجا کنند.

شرکت کنندگان لزوما نباید از قابلیت کنترل حرکات ظریف بهره مند میبودند. از بین 12 دانش آموز واجد شرایط پنج شرکت کننده بین 5 تا 10 سال برای مطالعه آزمایشی انتخاب شدند. شرکت کنندگان دیگر به دلیل عدم حضور یا عدم امضای فرم های اجازه نامه از مطالعه خارج گردیدند.

همه شرکت کنندگان از انواع مختلفی از اختلالات شدید رنج میبردند. از 5 شرکت کننده 4 نفر از آنها دچار فلج مغزی بودند ، در حالی که یکی از انها به اوتیسم شدید مبتلا بود. هر پنج شرکت کننده دختر بودند.

چهار نفر از شرکت کنندگان با توجه به رتبه بندی سیستم طبقه بندی حرکات ظریف (GMFCS) در سطح V و یکی در سطح IV بود.

همه شرکت کنندگان در سیستم طبقه بندی توانایی دستی (MACS) در سطح چهارم بودند و هیچ کدام از شرکت کنندگان نمیتوانستند صحبت کنند.

از لحاظ سیستم طبقه بندی عملکرد ارتباطی (CFCS) دو مورد در سطح IV و سه مورد در سطح V بودند.جلسات هفتگی در دبستان برگزار می شد.

جلسات به صورت ویدئویی ضبط شدند تا بتوان به مجموعه پاسخهای کیفی مناسبی دست یافت. طی یک دوره دوماهه پنج جلسه برای هر شرکت کننده برگزار شد. به دلیل غیبت مشارکت کنندگان ، یک جلسه حذفی اضافی نیز برگزار شد. شرکت کننده پنجم جلسات خود را به دلیل غیبت دیر شروع کرد و حتی با جلسه اضافی ، فقط در مجموع چهار جلسه را به پایان رسانید. طول جلسه حداقل سه دقیقه بود یعنی در صورتی که شرکت کننده اعلام میکرد خسته ، ناامید یا پریشان شده بعد از سه دقیقه جلسه پایان میافت و اگر هیچ کدام از این علائم رخ نمیداد بعد از 15 دقیقه تمام میشد.

بازی درمانی در کاردرمانی

جمع آوری و پردازش اطلاعات

در جلسه اول KVAP به شرکت کنندگان نشان داده شد ، تا با محیط و تنظیمات ان آشنا شوند. ویژگی های خاص هر کودک به واسطه مقایسه پاسخ های کودک با فرمی که از قبل توسط والدین پر شده بود مشخص گردید تا بتوان از قابلیت اطمینان پاسخ های مثبت ، منفی و یا زمانی که کودک خسته میشود مطمئن شد.

مشاهدات جلسه اول حاکی از آن بودند که شرکت کنندگان از برنامه جدید عصبی یا گیج شده اند و نمی دانند که از آنها چه انتظاری میرود. شرکت کنندگان پاسخ اندکی به تصاویر دادند ، اما پاسخ ها به صداها و مدت زمان توجه تقریباً سه دقیقه بود.

چهار جلسه بعدی به شرکت کنندگان اجازه داد تا خود را با سیستم KVAP وقف دهند و سیستم را در حالت خودکار تنظیم نمایند. وقتی که افراد در محیط یادگیری خود برای انجام حرکات مختلف آزاد هستند ، دانش و مهارت را با موفقیت بیشتری کسب می کنند.

برای کشف عملکردهای مختلف کودکان در طی جلسات اولیه درمانگران آنها را به صورت کلامی تشویق نمودند لکن این امر به تدریج کاهش یافت.

نتایج کمی جلسات دوم تا پنجم KVAP برای هر یک از شرکت کنندگان به جز شرکت کننده 5 که هیچ جلسه تنظیم و تمرین اولیه ای نداشت ، ثبت شد. از این رو ، داده های او در جلسات اول تا چهارم جمع آوری شدند. علاوهبراین محقق در طول جلسات پاسخ های کیفی هر یک از شرکت کنندگان را جمع آوری کرد. نوع داده های جمع آوری شده در جدول شماره 1 ذکر شده است.

نتیجه این روش مطالعه نشان میدهد که:

دامنه حرکت هر اندام در سطوح x ،y و z برای ردیابی تغییرات دامنه حرکتی ثبت شد. به طور معمول میزان فضای استفاده شده توسط هر اندام در جلسات بعدی افزایش می یافت ، و در کنار آن دامنه جهت z برای دست شرکت کنندگان کاهش پیدا میکرد.

تمام جلسات دقیقه به دقیقه بر روی نمودار پراکندگی x ، y نمایش داده شده تا نشان دهد که کدام قسمت از صفحه توسط هر اندام به کار گرفته شده است. چهار شرکت کننده در شروع و پایان جلسات حرکت کمتری را نشان دادند اما در وسط جلسه حرکات بیشتری را از خود نشان دادند. شکل 3 میانگین حرکت در هر ثانیه را برای هر شرکت کننده در کل جلسه نشان می دهد. داده ها افزایش متوسط تحرک در هر ثانیه را در طول جلسات برای همه شرکت کنندگان به جز شرکت کننده 3 که میزان حرکاتش ثابت بود نشان میدهد.

لینک منبع