تفاوت کاردرمانی و فیزوتراپی چیست؟کاردرمانی برویم یا فیزیوتراپی؟(بهترین مرکز کاردرمانی تهران)
در نهایت درمان ها و ارزیابی های کاردرمانی را مورد بررسی قرار داده و به سراغ تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی می پردازیم.
زندگی به ندرت به شکلی خواهد بود که ما می خواهیم. بیماری ها، آسیب ها و معلولیت ها می توانند بر توانایی ما برای داشتن یک زندگی روزمره نرمال تأثیر بگذارند
اگر پی بردید که زندگی تان بخاطر یک بیماری یا معلولیت (ناتوانی) زیر و رو شده است ممکن است فکر کنید که دیگر هیچ وقت به زندگی نرمال برنمی گردید.
با اینکه ممکن است مواردی از زندگی تان برای شما و عزیزانتان تغییر کنند، اما کاردرمانی می تواند به شما کمک کند تا دوباره به شیوه هایی که اصلاً فکر نمی کردید امکان پذیر باشد صاحب زندگی روزمره تان شوید.
اگر کاردرمانی برای شما یا یکی از عزیزانتان پیشنهاد شده است – یا اگر صرفاً کنجکاو هستید که در مورد «نحوه کمک کردن کاردرمانی به انسان» بیشتر بدانید – این مقاله را مطالعه کنید.
در این مقاله مقدمه کاملی را در مورد دنیای شگفت انگیز کاردرمانی ارائه داده ایم.
کاردرمانی چیست؟
کاردرمانی به افراد دارای مشکلات سلامتی (یا چالش هایی از تندرستی) کمک می کند تا دوباره فعالیت های روزانه مهم خود را شروع کنند.
این فعالیت های روزانه می توانند شامل هر چیزی باشند، از دوش گرفتن مستقل (بدون کمک دیگران) گرفته تا غذا پختن برای همسر خود.
چون کاردرمانی بر کل بدن فرد متمرکز است، کاردرمانگر نقش مهمی را در کمک کردن به شما ایفا می کند تا بتوانید بر سلامت و زندگی خود تأثیر بگذارید.
| کاردرمانی در چه زمینه هایی می تواند مفید باشد؟ |
| دوش گرفتن ( حمام کردن) |
بازی کردن |
| لباس پوشیدن |
اوقات فراغت |
| غذا خوردن |
انجام کارهای ایمن |
| مراقبت از دیگران |
صحیح خوابیدن |
| رانندگی و تحرک اجتماعی |
مدیریت مالی |
| مدیریت خانه (خانه داری) |
آشپزی |
| مشارکت اجتماعی |
|
کاردرمانی چطور می تواند به شما کمک کند؟
ما بر این باور هستیم که یک بخش اساسی از بهبودی، قادر بودن برای شرکت در فعالیت های روزانه ای است که برای شما مهم است.
از نظر یک کودک، این فعالیت می تواند بازی کردن با دوستان باشد.
از نظر یک بزرگسال، این فعالیت می تواند توانایی آشپزی کردن برای خانواده باشد.
ما کاردرمانگران این روال های مهم روزانه را «فعالیت های زندگی روزمره» می نامیم.
این سنگ بناهای بنیادی زندگی روزانه بعد از یک آسیب، معلولیت یا بیماری می توانند بسیار سخت شوند. متخصصان کاردرمانی به شما کمک می کنند تا مهارت هایی را کسب کنید که دوباره با اطمینان در این فعالیت ها شرکت کنید.
در اینجا، فهرست کاملی از فعالیت هایی را بیان کرده ایم که کاردرمانی می تواند به انجام آنها کمک کند:
- دوش گرفتن/حمام رفتن
- رفتن به توالت و بهداشت توالت
- لباس پوشیدن
- غذا خوردن/بلعیدن غذا
- تغذیه
- تحرک کارکردی
- مراقبت از یک وسیله شخصی
- بهداشت فردی و آرایش
- فعالیت های جنسی
- مراقبت از دیگران
- مراقبت از حیوانات دست آموز
- تربیت کودکان
- مدیریت ارتباط
- رانندگی و تحرک اجتماعی
- مدیریت مالی
- مدیریت و حفظ بهداشت
- ساخت و نگهداری از خانه
- آماده کردن غذا و تمیز کردن (بظروف غذا و غیره)
- فعالیت ها و حرکات مذهبی و معنوی
- روندهای ایمنی و واکنش های اضطراری
- خرید
- استراحت و خوابیدن
- درس خواندن
- کار کردن
- بازی کردن
- اوقات فراغت
- مشارکت اجتماعی
کاردرمانی چه چیزهایی را در بر می گیرد؟
کار یک کاردرمانگر در محیط های مختلف، متفاوت می باشد اما فرآیند درمان از روند معینی پیروی می کند.
ارزیابی کاردرمانی
کاردرمانی با یک ارزیابی شروع می شود: درمانگر اطلاعاتی را درباره تاریخچه (سوابق)، وضعیت سلامت، و فعالیت های شما که در حال حاضر محدود شده ان جمع آوری می کند.
کاردرمانگر سپس از این اطلاعات برای تنظیم یک طرح مراقبت استفاده می کند که مستلزم اهداف خاص و همچنین تکنیک های درمانی است که برای تحقق این اهداف، مورد استفاده قرار می دهد.
توانبخشی بوسیله کاردرمانی
بهبودی ها شما به فراهم سازی ترکیبی از اقدامات فیزیکی، هیجانی یا شناختی وابسته هستند که توسط کاردرمانگر برنامه ریزی می شوند.
درمانگران این مسئله را نیز بررسی می کنند که آیا اصلاح محیط یا اصلاح فعالیت ها به آماده سازی شما برای موفقیت کمک می کند یا خیر.
در اینجا مثال هایی از دستورالعمل مراقبت های بهداشتیی را برای درمان های مختلف ارائه می کنیم.
- ارزیابی های هیجانی/رفتاری
- تعلیم پیوستن مجدد به جامعه/محل کار
- پاک کردن و ضد عفونی کردن زخم ها
- توسعه مهارت های شناختی
- ارزیابی میزان پیشرفت
- تکنیک های درمان دستی
- آموزش های مجدد عصبی-عضلانی
- خود مراقبتی در منزل و اجتماع
- تعلیم مدیریت خانگی
- تکنیک های یک پارچگی حسی
- فعالیت های درمانی
- مدیریت ویلچر
مرخص شدن از کاردرمانی
وقتی که از خدمات کاردرمانی مرخص میشوید این بدین معناست که دیگر برای ادامه پیشرفت (درمان) خود، به نظارت تخصصی یک درمانگر نیاز ندارید.
با اینحال این ضرورتاً به این معنی نیست که شما کاملاً بهبود پیدا کرده اید.
کاردرمانگران در موقع مرخص کردن شما اغلب توصیه هایی به شما و مراقبین شما میکنند که روند درمان خود را چطور ادامه دهید.
مثلاً کاردرمانگر ممکن است یک برنامه تمرین خانگی یا آموزش های بیشتر را به خانواده یا مراقبین شما بدهد.
کاردرمانی چه تفاوتی با فیزیوتراپی دارد؟
این یک سوال مهم است.
کاردرمانگران و متخصصین فیزیوتراپی از بعضی لحاظ شبیه هم هستند چون هر دوی آنها متخصصان توان بخشی هستند که تلاش میکنند به بیماران کمک کنند به سطح عملکرد قبلی خود برگردند.
هر دوی آنها بیمار را ارزیابی میکنند و طرح های درمانی را بر مبنای اهداف درمانی بیمار تنظیم میکنند.
هر دوی آنها بر این باور هستند که بهبودی به معنای توانایی شرکت کردن در زندگی با بالاترین پتانسیل ممکن است.
این دو حرفه از لحاظ نحوه انجام درمان با هم تفاوت دارند.
تفاوت کلیدی آنها این است که کاردرمانی بیشتر بر بهبود فعالیت های روزانه تمرکز دارد اما فیزیوتراپی بیشتر بر بهبود های خاص حرکات بدن تمرکز دارد.
شما میتوانید فیزیوتراپیست را مانند یک مکانیک بدن انسان، و کاردرمانگر را مانند راهنمایی برای بازگشت دوباره به زندگی نرمال خود در نظر بگیرید
فیزیوتراپیست ممکن است به بیمار آموزش دهد چطور از پله ها بالا و پایین برود.
هدف او این است که بیمار قادر باشد از پله ها بالا یا پایین برود و به سلامت به خانه برسد – و کاردرمانگر فرض میکند که توانایی بالا و پایین رفتن ایمن از پله ها در منزل، به بیمار در انجام وظایف روزانه نرمال خود کمک میکند:
بعنوان مثال تمیز کردن خانه یا بالا رفتن از پله ها برای رسیدن به اتاق خواب.
همچنین فیزیوتراپیست ممکن است تلاش کند که میزان حرکت
آرنج (ROM) بیمار را افزایش دهد تا او بتواند آرنجش را به اندازه کافی خم کند تا بتواند فرمان اتومبیل را در دست بگیرد.
کاردرمانگر با بیمار کار میکند تا از این میزان حرکت، همراه با تجهیزات انطباقی ضروری استفاده کند تا به وظیفه روزانه «رانندگی» خود بازگردد.
مسلماً این دو حرفه شباهت های زیادی با هم دارند و احتمالاً به همین دلیل است که غالباً آنها را با هم اشتباه می گیریم.
کاردرمانگر در مقابل فیزیوتراپیست در مقابل آسیب شناس گفتار و زبان
توان بخشی فیزیکی یک کار تیمی است
در حالیکه ما بر روی موضوع توان بخشی کار می کنیم، اما بسیاری از بیماران از ترکیبی از مزایای درمان های فیزیکی، کاردرمانی و گفتار درمانی بهره مند می شوند.
گفتار درمانگران که معمولاً آسیب شناسان گفتار و زبان (SLP) نامیده میشوند، ارزیابی ها و تشخیص هایی را بر روی اختلالات مختلف گفتار و زبان انجام میدهند.
فیزیوتراپیست، کاردرمانگر و آسیب شناس گفتار و زبان اغلب با هم همکاری میکنند تا بر اساس اهداف جامع بیماران، به درمان های کلی برسند.
بسته به نیازها و اهداف خاص خود، ممکن است لازم باشد به فیزیوتراپیست، کاردرمانگر یا آسیب شناس گفتار و زبان (یا ترکیبی از آنها) مراجعه کنید.
یک متخصص کاردرمانی باید چه تحصیلات و آموزش هایی را گذرانده باشد؟
وقتی که در یک مطب کاردرمانی هستید ممکن است هم توسط کاردرمانگران و هم توسط دستیاران کاردرمانگر (OTA) تحت درمان قرار بگیرید.
با اینکه این متخصصان هر دو درمان های حرفه ای را فراهم می سازند اما تفاوت آنها در این است که کاردرمانگر ارزیابی هایی را انجام میدهد و یک طرح درمان را برای شما تنظیم میکند (و همچنین شما را معالجه میکند) اما دستیار کاردرمانگر فقط شما را بر اساس طرح درمان کاردرمانگر، معالجه میکند.
کاردرمانگران
مدرک تحصیلی فعلی برای کاردرمانگر، فوق لیسانس کاردرمانی است.
گواهینامه هایی که نشاندهنده این سطح از تحصیلات هستند به اختصار MS OT/L یا OT/L نوشته میشوند.
اگر درمانگرتان گواهینامه OTR/L دارد یعنی گواهینامه او در نمایندگی گواهینامه ملی ما ثبت شده است. ثبت این گواهینامه اختیاری است.
برنامه های زیادی نیز وجود دارد که نیازمند مدرک دکترای کاردرمانی هستند. گواهینامه OTD نشاندهنده این سطح از تحصیلات است.
قبل از سال 2007 برای کاردرمانگر بودن فقط کافی بود مدرک لیسانس داشته باشید.
افرادی که قبل از سال 2007 گواهینامه خود را گرفته اند جزو اولین کاردرمانگران هستند.
برای اطلاعات بیشتر درباره این مسیر شغلی، لطفاً به راهنمای کامل ما با عنوان «راهنمای تبدیل شدن به یک کاردرمانگر» مراجعه کنید.
دستیاران کاردرمانگر
دستیاران کاردرمانگر باید مدرک دستیاری خود را از یک برنامه (تحصیلی) معتبر بگیرند.
آنها باید در آنجا قبل از شروع به کار، در یک آزمون ملی قبول شوند.
برای مرور کامل حیطه تمرینات آنها اینجا را مطالعه کنید.
بعضی از بخش های کاردرمانی از وردست کاردرمانگر هم استفاده میکنند که متخصصان بدون مجوزی هستند که معالجات کاردرمانی را ارائه نمی دهند بلکه به انجام عملیات های روزانه بخش کاردرمانی کمک میکنند.
چه تخصص هایی برای کاردرمانگران موجود است؟
حیطه کاردرمانی خیلی وسیع است و بسیاری از مسائل پیچیده را شامل میگردد.
به همین دلیل بسیاری از کاربران (متخصصان) تصمیم می گیرند که مدارک پیشرفته در حوزه های اختصاصی را کسب کنند.
حوزه های تخصص رایج کاردرمانی عبارتند از:
- فناوری کمکی
- نشستن و تحرک
- پیر شدن بجا
- اوتیسم
- آسیب مغزی
- درمان دست
- انسداد لنفاوی Lymphedema (ادم لنفاوی)
- توان بخشی رانندگی
- توان بخشی سکته
- درمان کم بینایی
- هیپوتراپی
- یکپارچه سازی حسی
یک شیوه رایج برای پیدا کردن تخصص این است که یک گواهینامه اضافی بگیرید که معمولاً توسط حروف اضافی بعد از گرفتن تخصص کاردرمانی اعطا میشود.
همه این حروف (حتی از نظر متخصصان مراقبت بهداشتی) مانند یک سوپ الفبا به نظر می رسند.
کاردرمانگران کجا کار میکنند؟
کاردرمانگران با افرادی با سنین مختلف کار میکنند و سلامت جسمانی و روانی در مراجعان (درمان جویان) با سنین مختلف (از نوزادان گرفته تا افراد پیر) را مورد بررسی قرار میدهند.
همانطور که میتوانید تصور کنید، این بدین معناست که ما در محیط ها و موقعیت های مختلف کار می کنیم.
کاردرمانگران غالباً در بیمارستان ها، محیط های مراقبت بلند مدت و دانشکده ها کار می کنند. اما امکان دارد که در خیلی از جاهای دیگر هم فعالیت داشته باشند.
میانگین حقوق یک کاردرمانگر چقدر است؟
طبق محاسبه ما کاردرمانگران بطور میانگین 76,448 دلار درآمد دارند. این رقم به این بستگی دارد که کجا کار میکنید، چند سال سابقه کار دارید، و اینکه آیا تخصص های خاصی دارید یا نه.
تاریخچه کاردرمانی و حقایق جالب در مورد این حرفه
در اوایل دهه 1990 بیماران در بیمارستان ها و مراکز بهداشت روانی هفته ها، ماه ها و یا حتی سالها انتظار می کشیدند. ما اکنون می دانیم که بسیاری از درمان هایی که بر روی آنها انجام می شود بی اثر بودند.
در طی آن زمان، جنبشی در بین کارگران اجتماعی، پرستاران و روانپزشکان آغاز شد. آنها معتقد بودند که بیماران با مشارکت در فعالیت ها (نه بستری شدن روی تخت) میتوانند به شفای خود کمک کنند.
به نظر میرسید که اینکار نه تنها بهبود آنها را سریعتر می سازد بکله آنها را برای مرخص شدن از بیمارستان، آماده تر می سازد.
به نظر می رسد که این حرفه در 15 مارس 1917 بصورت رسمی بنیانگذاری شد، یعنی زمانیکه انجمن ملی ترویج کاردرمانی در کلیفتون اسپرینگز (نیویورک) تأسیس شد.
در طی 100 سال بعدی علم دقیق از کاردرمانگران موفق پشتیبانی کرد. ما اکنون یادگیری در مورد علم انگیزش، انعطاف پذیری عصبی، خود توانی، یکپارچگی حسی و غیره را ادامه می دهیم.
حرفه ما همچنان در حال تکامل است و علوم پیشرفته و معرفت عمومی با آن ادغام میشود تا بهترین مراقبت ها را فراهم سازد.
بعضی از حقایق جالب در مورد تاریخچه کاردرمانی عبارتند از:
کاردرمانی در سال 1917 توسط سه زن و سه مرد بنیانگذاری شد (یعنی تعداد برابر از هر دو جنسیت). این سه سال قبل از این بود که زنان حق رای داشتن در انتخابات فدرال را داشته باشند.
جورج بارتون، یکی از پدران بنیانگذار این رشته، نماد کاردرمانی را بصورت یک سیمرغ ترسیم کرد – یک پرنده افسانه ای که مجدداً از خاکستر خود متولد میشود.
الینور کلارک اسلاگل بعنوان مادر کاردرمانی شناخته میشود. او از سال 1917 تا 1937 در دفاتر منتخب انجمن ترویج کاردرمانی کار میکرد.
من به این نقل قول در مورد منشأ ما از کتاب «کاردرمانی» نیز علاقه دارم: 30 سال اول:
بیماران صرفاً اندام ها یا بافت های بیماری نبودند که باید از لنز میکروسکوپ یا عکس یا رادیوگرفا به آنها نگاه شود.
آنها انسان های کاملی بودند که به مراقبتی فراتر از مرحله حاد بیماری نیاز داشتند.
بعلاوه کاردرمانگران ادعا می کردند که دلایل اجتماعی، اقتصادی و زیستی پیچیده ای سبب این بیماری می شوند، نه میکرب های منفرد.
برای اطلاعات بیشتر درباره تاریخچه کاردرمانی به پست وبلاگ من با عنوان «10 لحظه شگف انگیز در تاریخچه کاردرمانی» مراجعه کنید.
آیا کاردرمانی توسط تحقیقات پشتیبانی میشود؟
کاردرمانی یک علم فردی شده است. ما تلاش میکنیم که متناسب سازی مراقبت خود با نیازها و اولویت های فردی را از طریق پیروی از پروتکل هایی متعادل سازیم که شواهد محکمی پشت خود دارند.
یکی از ساده ترین راه ها برای پیدا کردم مدارکی که از منابع کاردرمانی (که آنها را دریافت میکنید) پشتیبانی میکنند، این است که از کاردرمانگر خود سوال کنید.
من مقاله ای با عنوان «50 مورد از تأثیرگذارترین مقالات تحقیقاتی کاردرمانی» دارم که مقالاتی که در جوامع پزشکی (که بیمار را به اقدامات کاردرمانی ارجاع میدهند) بیشتر ذکر شده اند را بیان میکند.
چندین ژورنال وجود دارد که به اشتراک گذاری شواهدی در مورد منابع کاردرمانی تخصیص داده شده است؛ این ژورنال ها عبارتند از:
علیرغم رشد تصاعدی حجم تحقیقات پزشکی، مشکل به روز بودن هنوز برای متخصصان پزشکی باقی است.
به همین دلیل ما کلوپ پتانسیل کاردرمانی را تأسیس کردیم که یک هفته نامه است که هر هفته یک مقاله مهم در مورد کاردرمانی را مرور میکند.
طرفداری از بهترین مراقبت های ممکن
کاردرمانی یک کار اشتراکی است. مشارکت شما به اندازه مشارکت درمانگر مهم است. در اینجا منابعی را معرفی میکنیم تا بتوانید بیشترین بهره را از تجربیات خود ببرید.
سوالاتی که میتوانید از کاردرمانگر خود بپرسید
- چرا باید درخواست کنید که به یادداشت های کاردرمانگر خود دسترسی داشته باشید؟
- در طی یک ارزیابی کاردرمانی باید چه انتظاراتی داشته باشید؟
- در طی یک ارزیابی کاردرمانی باید چه انتظاراتی داشته باشید؟
کجا میتوانم در مورد کاردرمانی بیشتر یاد بگیرم؟
این صفحه در مورد کاردرمانی در ایالات متحده نوشته شده است اما کاردرمانی یک حرفه جهانی قوی است. برای اطلاعات بیشتر در مورد کاردرمانی در کشور خود به منابع زیر نگاه کنید.
آرژانتین، استرالیا، اتریش، بنگلادش، بلژیک، بلغارستان، کانادا، جزایر کارائیب، شیلی، کلمبیا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هنگ کنگ، هند، ایران، ایرلند، ژاپن، اردن، قزاقستان، کره، لوگزامبورگ، مالاوی، مالزی، مکزیک، مراکش، هلند، نیوزیلند، نروژ، پاناما، پرتغال، رومانی، سنگاپور، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سری لانکا، سوئد، سوئیس، تایوان، ترینیداد، بریتانیا، آمریکا
کشورهای بسیار دیگری هم وجود دارند که انجمن های کاردرمانی دارند اما وبسایت ندارند.
نتیجه گیری
امیدوارم که این مطلب در را به روی دنیای شگفت انگیز کاردرمانی باز کرده باشد.
ما حرفه منحصر به فردی داریم که پر از مردان و زنان دلسوز و فداکار است که زندگی خود را وقف کرده اند تا شما تا حد ممکن فعالیت هایی که برایتان مهم را بتوانید انجام دهید.