کاردرمانی ذهنی و چالش مقایسه آن با آموزش عادی

تقویت حس لامسه درنوزادان نارس

از این جا شروع کنیم که کاردرمانی ذهنی به اشتباه خیلی از خانواده ها و خیلی از همکاران کاردرمانگر ما تبدیل به اجرای تعدادی تمرین پیش دبستانی و رفتاردرمانی های ابتدایی شده است.سال ها پیش که علم کاردرمانی در گرفتن نتایج غیرقابل پیش بینی از جلسات درمانی شهره شده است.اما آیا گرفتن این نتایج به دلیل تکرار و تمرین پلی کپی های موجود در مراکز پیش دبستانی بوده؟آیا ارزیابی های کاردرمانی که روشنگر مداخلات آن است ،تمرکزش روی آموزش های معمولی و از نوع معلم و شاگردی است؟آیا به نظر نمی آید که مراجعین بعد از چند جلسه متوجه ضعف کارها خواهند شد و بالاخره هم جلسات کاردرمانی متاسفانه با جلسات آموزشی معلم های مدرسه و حتی روانشناسان آموزشی و برخی مربیان بدون مدرک مقایسه خواهد شد. انتقاد اصلی متوجه جو موجود بر سرراه کاردرمانی ذهنی هست.ارایه یک تعریف درست از کاردرمانی ذهنی میتواند در همان جلسات ابتدایی خیلی از مسایل را برای مراجع حل کند.اعتقاد برآن است که استفاده از تمرینات شناختی درکاردرمانی باید براساس اختلالات عملکردی فرد مراجعه کننده باشد تا جایی که منجر به مستقل شدن فرد در آن اختلال بیانجامد.مثلا اگر کودکی رنگ را نمیشناسد شاید تمرینات مربیان و روانشناسان آموزش مستقیم و تکرار و شرطی سازی باشد گو اینکه همینگونه روشها برای همه کودکان در کودکی به کار رفته است.درحالی که اگر کاردرمانگری بخواهد از دیدگاه کاردرمانی رنگ را آموزش دهد به این صورت این کار را میکند:

تعدادی وسیله رنگی را انتخاب میکنیم------براساس طول موج رنگ ها رنگهارا طبقه بندی میکنیم -----ابتدا آبی بعدم آن سر طول موج یعنی قرمز و سپس سبز و سپس دوباره زرد-

پس از انتخاب این رنگ ها ،سعی کاردرمانگر برآن است که ازطریق به کارگیری نظریه شناختی رنگ ها که بربیش تحریکی قشر مخ در منطقه بینایی برای یادگیری رنگ ها تمرکز دارد،عمل بکند-مثلا استفاده از لباس های رنگ آبی،به همراه مدادرنگی آبی در کنار استفاده از فعالیت کلاژ با رنگ آبی و تماشای فیلمی که در آن وسایل و اشیای آبی محیط را به کودک نمایش میدهد.همچنین کاردرمانی میتواند از ابزاری مثل لیزر شو های آبی رنگ و فلاشرهای آبی رنگ برای آموزش رنگ آبی استفاده نماید.درکنار آن به والدین توصیه میشود که به کودک آموزش مستقیم ندهند و بگذارند خود کودک در مورد رنگ ها سوال کند.

البته روشی که عنوان شد یکی از چندین روش مرسوم در کاردرمانی ذهنی برای آموزش رنگ ها می باشد.استفاده از طلق های رنگی برای تغییر زمینه رنگی در کلاس،استفاده از تغییرات مجیطی رنگی و بسیاری روش های دیگر در کاردرمانی ذهنی وجود دارد.

این مثال میتواند توانایی مقایسه یک جلسه کاردرمانی ذهنی واقعی را با یک جلسه غیرکاردرمانی ذهنی را برای والدین مشخص نماید.این دست نوشته برای آن نوشته شده است که واقعا برای مراجعه کنندگان تفاوت یک جلسه کاردرمانی ذهنی با جلسات مربیان آموزشی درمنزل یا آموزگاران درمدرسه مشخص شود.مشخص شود که چرا یک جلسه کاردرمانی ذهنی به عنوان اولویت اصلی برای درمان ذهنی و آموزشی افراد دارای اختلال و ناتوانی درنظر گرفته میشود و چرا باید بدان توجه ویژه نمود.