تشخیص ، درمان و جلوگیری از فلج مغزی

فلج مغزی 

فلج مغزی شایع ترین علت تداوم در اختلال عملکرد حرکتی است. در اکثر موارد، اختلال حرکتی غیرعادی در غالب تشنج   (spasticity) است.

انواع دیگر فلج مغزی شامل :

• دیسکینتیک (دیستونی یا کروتواتوز)
• فلج مغزی آتاکسین (بی نظم)

  مراقبت از افراد مبتلا به فلج مغزی باید شامل مراقبت های اولیه و ارزیابی های قابل تشخیص باشد.  استراتژی های کنونی برای کاهش خطر فلج مغزی شامل:

 مداخله در طولانی شدن بارداری به عنوان مثال، پروژسترون 17α-

 محدود کردن تعداد بارداری های متعدد مربوط به تکنولوژی های کمک باروری

استروئید های پس از زایمان برای مادران برای پیش بینی های قبل از زایمان

علاوه بر جلوه های حرکتی، کودکان مبتلا به فلج مغزی اغلب از اختلالات شناختی و حسی، صرع و کمبود های تغذیه ای رنج میبرند ،  به استثنای موارد خفیف، فلج مغزی تأثیر قابل توجهی بر سلامت خانواده و هزینه های مراقبت های بهداشتی و اجتماعی دارد.

دانشمندان در نتیجه ی تحقیقات مبتنی بر آزمایشگاه  بالینی در طول چند دهه گذشته، دریافته اند که چندین مداخله پریناتال مشخص شده در احتمال کاهش خطر فلج مغزی وجود دارد. نتایج پژوهش بالینی در مورد فلج مغزی با تلاش برای  تشخیص قابلیت اطمینان این اختلال افزایش یافته است. این تلاش ها موجب بهبود کارایی مطالعات  تجربی و اپیدمیولوژیک مربوط  به پیشگیری افراد مبتلا به فلج مغزی شده است.

لینک منبع