تاثیرات برنامه یکپارچگی حسی در مهارت حرکتی کودکان اوتیسم

یکپارچگی حسی در مهارت های حرکتی کودکانمبتلا به اوتیسم

اختلالات طیف اوتیسم یک طبقه بندی گسترده ای از شرایط را نشان می دهد که دارای نقص های گوناگون است. این نقص ها به طور قابل توجهی تغییر می کند و از خفیف تا شدید متغیر است. این کودکان با ارتباط اجتماعی، somatosensory(سیستم حسی)، الگوهای رفتاری عادی، وضعیت ذهنی و تمرکز مشکل داشتند. اختلالات عصبی ادراک، ارتباط، پردازش حساس ناشی از محدودیت های رفتاری مختلفی است. اختلال پردازش حسی در 42 تا 88درصد کودکان اوتیسم  نسبتا آشنا است ، این کودکان اغلب در پاسخ های قابل تغییر به احساسات و محرک های خاصی پیچیدگی دارند. آنها ممکن است از خود- تحریکی برای تجدید نظر ورودی حسی محدود استفاده کنند یا از بیش-تحریکی خود جلوگیری کنند.

این واکنشهای حسی غیرمعمول، ادغام حسی وحشتناک در سیستم عصبی مرکزی را نشان می دهد. این امر می تواند اختلالات در رفتارهای تحریک آمیز توجه و تحریک را توضیح دهد، که به صورت حرکات تکراری ، هیچ عملکرد تشخیصی در محیط را ندارد. هر گونه رفتار برای پیوستن توانایی کودک  به تبدیل شدن آنها به فعالیت های درمانی نیاز به مهارت دارد. درمان های مبتنی بر حسی بیشتر توسط درمانگران در مدیریت کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری و رشدی استفاده می شود. این درمانهای سیستم حسی شامل  اتاقک های کوچک تحریک پذیر عصب ، شنوایی و لمسی ، فعالیت دارد. برای تامین این ورودی ها، برس، نوسانات، توپ ها و سایر وسایل مخصوص کاردرمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

برای اطلاعات بیشتر به لینک منبع مراجعه کنید.