×

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت عصبی رشدی چندوجهی است که با چالش‌هایی در تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای محدود یا تکراری مشخص می‌شود. افراد مبتلا به ASD ممکن است حساسیت های حسی مانند واکنش های شدید به نور، صداها، بافت ها و سایر محرک های محیطی را نیز تجربه کنند. این حساسیت‌ها می‌توانند تنظیمات مراقبت‌های بهداشتی سنتی را برای بیماران اوتیستیک و خانواده‌هایشان بسیار طاقت‌فرسا و ناراحت‌کننده کنند و به طور بالقوه منجر به افزایش اضطراب و مشکل در دسترسی به مراقبت‌های پزشکی ضروری و حیاتی شوند. ایجاد محیط های مراقبت بهداشتی سازگار با حس برای بیماران اوتیسمی برای اطمینان از راحتی، ایمنی و رفاه آنها در طول ویزیت های پزشکی بسیار مهم است.





اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت عصبی رشدی چندوجهی است که با چالش‌هایی در تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای محدود یا تکراری مشخص می‌شود. افراد مبتلا به ASD ممکن است حساسیت های حسی مانند واکنش های شدید به نور، صداها، بافت ها و سایر محرک های محیطی را نیز تجربه کنند. این حساسیت‌ها می‌توانند تنظیمات مراقبت‌های بهداشتی سنتی را برای بیماران اوتیستیک و خانواده‌هایشان بسیار طاقت‌فرسا و ناراحت‌کننده کنند و به طور بالقوه منجر به افزایش اضطراب و مشکل در دسترسی به مراقبت‌های پزشکی ضروری و حیاتی شوند. ایجاد محیط های مراقبت بهداشتی سازگار با حس برای بیماران اوتیسمی برای اطمینان از راحتی، ایمنی و رفاه آنها در طول ویزیت های پزشکی بسیار مهم است.


دختری که لوله ای از حباب های رنگی را در دست دارد


برای کمک به نشان دادن این که این تجربه می تواند چگونه باشد، من شخصیت آن را معرفی می کنم که مبتلا به ASD تشخیص داده شده است و هنگام رفتن به دندانپزشک اضطراب را تجربه می کند. به دلیل این اضطراب، والدین او اغلب قرار ملاقات های او را به دلیل رفتارهای مخرب  لغو می کنند و اغلب به دلیل خجالت از قرار ملاقاتها خودداری می کنند. والدین آن نیز معمولاً در مورد داروهای آنلاین تحقیق می‌کنند، که اغلب منجر به تشدید شرایط سلامتی او و ایجاد مشکلات جدی‌تر سلامتی می‌شود.یعنی احساس میکنند شاید دارویی برای رفع این علایم وجود داشته باشد درحالی که چنین دارویی وجود ندارد.


محیط های مراقبت بهداشتی سازگار با حس باید اضافه بار حسی را به حداقل برسانند و فضایی آرام بخش و حمایت کننده را فراهم کنند. اجرای شیوه های حسی دوستانه در محیط های مراقبت های بهداشتی مزایای متعددی را برای بیماران اوتیستیک ارائه می دهد، از جمله:


کاهش استرس و اضطراب در طول ویزیت های پزشکی

دسترسی بهتر به خدمات بهداشتی ضروری

افزایش رضایت بیمار و تجربه کلی

افزایش اعتماد به ارائه دهندگان خدمات سلامت

نتایج سلامت بهتر به دلیل کاهش موانع مراقبت


با اولویت‌بندی ایجاد محیط‌های مراقبت بهداشتی سازگار با حواس بدن ، امراقبان بهداشتی ،پزشکان ،بیمارستان ها و مراکز درمانی مختلف پزشکی می‌توانند تعهد خود را به فراگیری و دسترسی برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به رخ همگان بکشند.


مراکز مراقبت های بهداشتی می توانند تغییرات و این نوع سازگاریهای حسی را برای ایجاد یک محیط سازگارتر برای بیماران اوتیستیک اعمال کنند. این ممکن است شامل استفاده از نور ملایم، به حداقل رساندن صداهای بلند، ارائه گزینه‌های صندلی راحت، و ارائه مکان‌های انتظار حسی که عناصر آرامش‌بخش مانند کاشی‌های آکوستیک، پتوهای وزن‌دار، هدفون یا اسباب‌بازی‌های فیجت را در خود جای دهد، باشد.


مطب دندانپزشکی آن برای او قرار ملاقات های ویژه ای در نظر گرفت. این شامل قرارهای صبح زود برای جلوگیری از زمان انتظار و ازدحام زیاد در منطقه انتظار بود. مدیر دفتر نیز موسیقی آرام بخش می نواخت و چراغ ها را کم نگه می داشت.


ارتباط موثر هنگام تعامل با بیماران اوتیستیک نیز ضروری است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید آموزش هایی را در زمینه برقراری ارتباط واضح و مستقیم و در عین حال توجه به نیازهای حسی فرد دریافت کنند. پشتیبانی‌های بصری، مانند برنامه‌های تصویری یا داستان‌های اجتماعی، می‌توانند به انتقال اطلاعات و کاهش اضطراب در طول قرار ملاقات‌های پزشکی کمک کنند.


داستان اجتماعی گفتن برای کودک اوتیسم در مورد رفتن به دندانپزشک می تواند به او کمک کند تا بفهمد احساس اضطراب مشکلی ندارد، اما ضربه زدن به خود یا فریاد زدن اشکالی ندارد. داستان آن می‌تواند جایگزین‌های اجتماعی را پیشنهاد کند که او می‌تواند هنگام اضطراب انجام دهد، مانند تنفس دیافراگمی یا گوش دادن به موسیقی از طریق هدفون.


از نزدیک با خانواده ها همکاری کنید تا نیازهای حسی خاص فرد را درک کنید و بینش آنها را در توسعه تمرین و محیط حسی دوستانه بگنجانید. همچنین جستجوی بازخورد از افراد اوتیستیک و خانواده های آنها برای بهبود مستمر و اصلاح ابتکارات حسی دوستانه در محیط مراقبت بهداشتی مفید است.


برنامه های آموزشی جامع باید برای آموزش کارکنان مراقبت های بهداشتی در مورد آگاهی اوتیسم، حساسیت های حسی و بهترین شیوه ها برای تعامل با افراد اوتیسم اجرا شود. این آموزش می تواند به کارکنان کمک کند تا درک عمیق تری از نیازهای منحصر به فرد بیماران اوتیستیک داشته باشند و توانایی آنها را برای ارائه مراقبت دلسوزانه افزایش دهند. یکی از این آموزش‌ها در مرکز تحقیقات، آموزش و خدمات اوتیسم بیومدیکال و علوم بهداشتی Rutgers موجود است.


انعطاف پذیری در روش های پزشکی می تواند برای پاسخگویی به نیازهای خاص بیماران اوتیستیک مفید باشد. برای مثال، اجازه دادن به وقت ملاقات اضافی، ارائه روش‌های جایگزین برای گرفتن علائم حیاتی یا انجام معاینات، و احترام به اولویت‌های فردی در مورد لمس یا نزدیکی می‌تواند به یک تجربه مراقبت بهداشتی مثبت‌تر کمک کند.

نمونه موردی: 


دندانپزشک کودک اوتیسم در طول قرار ملاقات به وضوح در مورد هر مرحله صحبت کرد و به آن اجازه داد تا ابزار دندانپزشکی را در حین توضیح استفاده از آن نگه دارد. دندانپزشک همچنین زمان بیشتری را به Ann داد تا اطلاعات را قبل از اجرا پردازش کند. دندانپزشک تقویت مثبت و تشویق برای استفاده از تکنیک های تنفس آرام خود در طول قرار ملاقات، با پاداش برای موفقیت پس از اتمام هر مرحله ارائه کرد.


مراکز مراقبت های بهداشتی می توانند منابع حمایتی مانند برنامه های بصری، هدفون های حذف نویز، یا طراحی ارائه دهند.


این مثال ها و توضیحات برای این ارایه شدند تا مراکز مراقبتی ،درمانی ،فرهنگی و حتی آموزشی برای جوامع کودکان اوتیسم حتما به فکر این موارد باشند تا این دسته از مراجعین بتوانند فعالیتهای روزمره خود را به راحتی و بدون دغدغه انجام بدهند.

در این میان استفاده از روش های کاردرمانی حسی و درمان یکپارچگی حسی که مخصوص ورود کودک اوتیسم به جامعه عدای است میتواند سنگ بنای رفع مشکلات اجتماعی این کودکان باشد.