محققان در کنار کاردرمانگران مغز را اسکن و ارزیابی می کنند تا دریابند که تأثیر داروی اختلال بیش فعالی یا کم توجهی تجویز شده برای این کودکان بر سیستم مغز چیست؟

اختلال بیش فعالی یا کم توجهی (ADHD) نوعی اختلال عصبی شناختی است که با علائم بیش فعالی ،کم توجهی و تحریک پذیری مشخص می شود.

اکنون محققان دانشگاه علوم و فناوری اوکیناوا (OIST) چگونگی پاسخ برخی مناطق مغز انسان به متیل فنیدات را شناسایی کرده اند. این کار ممکن است محققان و کاردرمانگران را در درک مکانیسم دقیق دارو کمک کند و در نهایت داروها و برنامه های کاردرمانی هدفمند تری برای این بیماری تولید کند.

کاردرمانی کودکان مبتلا به ADHD نشان میدهد که این کودکان در مقایسه با افراد فاقد این اختلال ، در هنگام پیش بینی و دریافت پیام ، پاسخ های متفاوتی در مغز دارند. دانشمندان OIST گزارش میکنند كه در افراد مبتلا به ADHD ، سلولهای عصبی در مغز دوپامین كمتری را آزاد می كنند ، انتقال دهنده عصبی "احساس خوب" كه درگیر رفتار با انگیزه پاداش یا تشویق است، هنگامی كه تشویق انتظار می رود ، با توجه به اینكه نورون های دوپامین هنگام تشویق کودک بیشتر شلیك می كنند. داده شده.

در عمل ، این بدان معنی است که کودکان یا حتی افراد بالغ ، دارای اختلال بیش فعالی یا کم توجهی (ADHD) ممکن است در انجام رفتارهایی دچار مشکل شوند که نتیجه مثبت فوری نداشته باشد. به عنوان مثال ، کودکان ممکن است برای تمرکز روی کارهای مدرسه تلاش کنند ، زیرا ممکن نیست در این زمان ، اگرچه در نهایت می تواند به نتیجه بهتر منجر شود ، پاداش می گیرند. در عوض ، آنها با محرک های خارجی که جالب هستند ، مانند یک همکلاسی که در حال صحبت و یا سر و صداهای زیاد است ، پریشان می شوند.

دانشمندان می توانند در ایجاد درمان های بهتر برای ADHD كمك كنند. دارو های تجویز شده برای کودکان بیش فعال یا کم توجه ممکن است مؤثر باشد اما عوارض جانبی دارد ، بنابراین برخی از مردم در مصرف دارو یا دادن آن به فرزندان خود تردید دارند.

اما کاردرمانی کودکان به همراه والدین و معلمان می توانند به کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی یا کم توجهی کودکان کمک کنند و با برنامه های مناسبی که توسط متخصص کاردرمانی به والدین و معلمان داده میشود با تمرکز بر میزان تحریکات حواس پرت در محیط ، این کودکان متمرکز شوند.

لینک منبع