رابطه هوش پدر با خطر ابتلا به اوتیسم

طبق تحقیقات منتشر شده در مجله آکادمی آمریکایی کودکان و نوجوانان , کودکانی که پدر آن‌ها بسیار باهوش هستند نسبت به آن‌هایی که پدرشان دارای هوش متوسط  هستند در معرض خطر بالای ابتلا به اوتیسم قراردارند . این پژوهش از مشاهدات مربوط به  دهه ۱۹۷۰ حمایت می‌کند , زمانی که لیو و هانس آلبرت به مطالعاتی اشاره کردند که پدران کودکان مبتلا به اوتیسم به شدت باهوش بودند و در چندین مورد در زمینه‌های فنی کار می‌کردند . مطالعات اخیر همچنین نشان داد که کودکان مناطقی از هلند که مشاغل با تکنولوژی بالا در آن رایج هستند به احتمال زیاد نسبت به آن‌هایی که در مناطق دیگر زندگی می‌کنند , اوتیسم دارند .

در مطالعه جدید , محقق پیشرو رنی گاردنر , استادیار کنفرانس استکهلم, به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا دانش تاریخی اعتبار دارد یا خیر. این مقاله به بررسی رابطه بین هوش پدر و هوش فرزند برای بررسی رابطه میان هوش پدران و خطر ابتلا به اوتیسم  پرداخته است او و همکارانش سوابق پزشکی پدرانی که ضریب هوشی بالایی داشتند را بررسی کردند.آن‌ها یک سوم ریسک ابتلا به اوتیسم را در کودکانی پیدا کرده‌اند که نمرات هوشبهر آن‌ها کم‌تر یا بالاتر از نمرات پدران آن‌ها است . محققان عوامل مداخله‌گر مانند وضعیت اجتماعی - اقتصادی خانواده و سن والدین , سطح تحصیلات و سابقه درمان روانی بستری را کنترل کردند .

عامل مهم ریسک ابتلا به برخی اختلالات مربوط به داشتن یک پدر باهوش است . او گفت : " دیدن این ارتباط با بهره هوشی پدر جالب است . " اما او ریسک را " خیلی جزئی " خواند و گفت که یک عامل ریسک جزئی نمیتواند توضیح ‌دهد که چرا یک فرد اوتیسم دارد . کیلی ایجن , استادیار دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان که در این تحقیق شرکت نداشت , می‌گوید : " آنچه بیش از دیگر عوامل تاثیرگذار است , معمای ژنتیکی اوتیسم است. او می‌گوید : " اما جالب است که با نتایج این پژوهش ها  با داده‌های گذشته صدق میکند  . "

لینک منبع