اوتیسم از ارتباط و تقابل بین ژنتیک و محیط شکل می‌گیرد . ده‌ها ژن در این شرایط دخیل بوده‌اند ، اما در جنبه زیست‌محیطی این اختلال ، مشخص کردن قطعی عوامل دخیل در ابتلا به آن دشوار است .

عامل ریسک محیطی :

اصطلاح " عامل ریسک محیطی " معمولا ً بنظر میرسد که منظور مواد شیمیایی و یا آلاینده‌ها که فرد در معرض آن قرار دارد ، باشد . اما دانشمندان از تعریف گسترده تری استفاده می‌کنند : یک عامل ریسک محیطی ، عاملی است که احتمال خطر را افزایش میدهد و تنها عامل تاثیرگذار نیست و همچنین در DNA افراد کدگذاری نمی‌شود .عوامل ریسک محیطی اوتیسم ، معمولا پیش از تولد کودک اتفاق میافتد . در طول ۱۵ سال گذشته ، دانشمندان بسیاری این عوامل را مورد بررسی قرار داده‌اند تا مشخص کنند که چگونه می‌توانند به درمان اوتیسم کمک کنند . اما هنوزاطلاعات قطعی در این زمینه وجود ندارد .

دانشمندان از مطالعات مربوط به ارتباط محیط با اوتیسم نتایج متناقضی بدست آورده‌اند.برای مثال، برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری ریسک ابتلا به اوتیسم را در کودک افزایش می‌دهد اما برخی دیگر چنین ارتباطی را تایید نمی‌کنند .بیشتر تحقیقات در زمینه عامل ریسک محیطی شامل مطالعات بیماری‌های واگیردار است که ارتباط بین یک عامل در محیط و تاثیر آن در گروه‌های بزرگی از افراد را شناسایی می‌کند . اما این مطالعات ، روابط علت و معلولی را نشان نمی‌دهند .

علاوه بر این ، روابط علت و معلولی می‌توانند بسیار مبهم باشند . به عنوان مثال ، ما می‌دانیم که کودکانی با پدران مسن‌تر به احتمال بیشتری مبتلا به اوتیسم هستند تا آن‌هایی که پدران جوان دارند . اما ما نمی‌دانیم که آیا سن پدران خطر اوتیسم را افزایش می‌دهد یا مردانی که عوامل ریسکی ژنتیکی بیشتری را برای ابتلا به اوتیسم دارند .اندازه‌گیری و کنترل عوامل محیطی اغلب دشوار است زیرا والدین ممکن است از عواملی که آن‌ها یا کودکانشان را در معرض خطر قرارمیدهد بی‌خبر باشند ، یا فراموش کنند و یا ممکن است برای یک عامل جزئی که فکر می‌کنند علت اوتیسم فرزندشان است ، اهمیت ویژه‌ای بدهند .

کاردرمانی برای کودکان اوتیسم

عوامل تاثیرگذار محیطی در ابتلا به اوتیسم در طول بارداری یا در زمان تولد

دوران بارداری و مشکلات زایمان با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم همراه است که شامل زایمان زودرس ، وزن کم نوزاد و فشار خون بالا و یا افسردگی در دوران بارداری است . دانشمندان از مکانیزم‌های زیربنایی این عوامل اطمینان ندارند .

به نظر می‌رسد که سیستم ایمنی مادر نقش مهمی درابتلا به اوتیسم ایفا میکند. بیماری‌هایی مثل آنفلوآنزا وبیماریهای عفونی در دوران بارداری همگی با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در کودک ارتباط دارند . زنانی با بیماری‌های خود ایمنی که در آن‌ها بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند نیز در معرض خطر بالای داشتن یک کودک اوتیسمی قرار دارند . مطالعات برروی حیوانات نشان می‌دهند که برخی از مولکول‌های ایمنی خاص می‌توانند ترتیب ژنی و رشد مغز را به گونه‌ای تغییر دهند که این تغییرات به اوتیسم مربوط باشد .
قرار گرفتن در معرض داروهایی ، که برای درمان اختلال دوقطبی و صرع استفاده می‌شود ، خطر ابتلا به اوتیسم ، و نیز انواع نقص‌های مادرزادی را افزایش میدهد.
شواهدی مبنی بر مواجهه با آلودگی هوا در دوران بارداری یا اوایل تولد، خطر اوتیسم را در چند سال اخیر افزایش داده‌است .

کدام عوامل ریسکی ابتلا به اوتیسم رد شده‌اند :

با وجود ارتباط بین فاکتورهای ایمنی مادر و اختلال اوتیسم ، واکسن‌های روتین داده‌شده در دوران بارداری ، مانند آن‌هایی که برای آنفولانزا و سیاه‌سرفه تجویز میشوند، به نظر نمی‌رسد که ریسک اوتیسم را افزایش دهد .
واکسن‌های دوران کودکی کاملا ً بی خطر هستند . تحقیقات نشان می‌دهد که هیچ ارتباط و هیچ مدرک معتبری برای حمایت از ارتباط میان این واکسن ها و اختلال اوتیسم دیده نشده است .
دانشمندان بین سیگار کشیدن در دوران بارداری و خطر ابتلا به اوتیسم ارتباطی نیافتند. البته سیگار کشیدن در دوران بارداری به دلایل بسیاری مضر است .

آیا عوامل محیطی وجود دارند که خطر اوتیسم را کاهش ‌دهند ؟

دانشمندان می‌کوشند تا عوامل محیطی تاثیرگذار در ابتلا به اوتیسم را شناسایی کنند تا بتوانند راهی برای کاهش ریسک ابتلا به اوتیسم بیابند . برخی مطالعات پیشنهاد می‌کنند که استفاده از ویتامین d و ویتامین b و یا اسید فولیک در دوران بارداری می‌تواند باعث کاهش خطر اوتیسم کودک شود اما این مدارک قطعی نیست . خانواده‌هایی که در معرض خطر ابتلا به اوتیسم قرار دارند ، باید با پزشک خود یا مشاور ژنتیکی برای توصیه‌های خاص مشورت کنند .

لینک منبع