آیا نحوه خوردن ورفتار تغذیه ای مستقل در کودکان به کاردرمانی مربوط می شود؟
آیا نحوه خوردن ورفتارتغذیه ای مستقل در کودکان به کاردرمانی مربوط می شود؟
در دنیای علم کاردرمانی خوردن وتغذیه مستقل در دسته بندی فعالیت های روزمره زندگی یک کودک جای میگیرند.درواقع از دیدگاه رشته کاردرمانی فعالیت های روزمره زندگی،کارهایی هستند که ما از آنها برای محافظت و مراقبت از بدنمان ،استفاده میکنیم.هنگامی که کودک چالش هایی را در خوردن تجربه میکند وعلاقه مند است که با غذاهای مختلف دست ورزی انجام دهد(غذارا چنگ بزند،به سر و صورت خود بمالد،جنس های مختلف را وارددهان خود کند،لیس بزند و گاز بزند)،این کاردرمانگران هستند که میتوانند از جنبه های مختلف عملکرد کودک را مورد بررسی قرارداده و نقاط ضعف و قوت اورا تشخیص دهند.مثلا اینکه اگر کودکی نمیتواند از انگشتانش برای گذاشتن نان در دهان استفاده کند و یا اینکه نمیتواند از قاشق استفاده کند،آیا او در مهارت های هماهنگی چشم و دست و مهارت های ظریف دست اختلالی دارد؟
آیا اگر کودکی به خوبی نمیتواند غذارا ببلعد،اختلالی درفک،زبان ویا لب ها وجود دارد؟آیا کودک میتواند مدتی را روی صندلی بنشیند و با توجه کامل غذایش را تمام کند؟آیا در طول غذا خوردن میتواند وضعیت بدنی مناسبی داشته باشد تا به خوردن ادامه دهد؟اینها نمونه ای از مواردی هستند که یک متخصص کاردرمانی میتواند درمستقل کردن تغذیه کودک به کار بگیرد و این مسیر را به سادگی هموار کند.