تئوری یکپارچه ای اختلال اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم 

اختلال اوتیسم شامل یک گروه از اختلالات رشدی -عصبی است که برای آن نظریه های مختلفی پیشنهاد شده است.  هر تئوری بینش ارزشمند و شواهد تجربی را پشت سر گذاشته ،اما هیچ کدام توضیح کلی برای هر یک از جنبه های پاتولوژیک درگیر درکودکان اوتیسم را ندارد. .

در اینجا ما یک تئوری یکپارچه ای از اوتیسم  ارائه می دهیم که متمرکز بر مجموعه ای از رویدادهای مولکولی تا سطح رفتاری قرار دارد. اختلالی که در تعامل بین اسیدرتینوئیک و هورمون های جنسی یک فرد منجر به نقص عملکرد مولکول خاصی می شود. این سندرم مولکولی اتصالی و تغییر یافته در مغز،  بین مخچه و ناحیه دوپامینرژیک میان مغز و قشر استخوان پیشانی ایجاد می شود. در نهایت، این قطع ارتباط ویژگی های رفتاری خاصی را که به طور سنتی دراوتیسم  تولید می شود. بنابراین، این مقاله نشان دهنده یک گام به جلو در متحد کردن سطوح مختلف ویژگی های پاتولوژیک به فرضیه های تست پذیری جدیدی است.

هر دو گروه  ازافراد مبتلا به اختلال اوتیسم و افراد مبتلا به اختلال روان درمانی دارای مشکلاتی در جامعه هستند. با استفاده از بررسی سیستماتیک در مورد ادغام جامعه جوانان مبتلا به اختلالات اوتیسم  یا اختلالات روانپریشی،  باهدف گسترش  تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفته است . همانطور که پیش بینی شده، تحقیقات در مورد ادغام جامعه در زمینه روانپریشی نسبت به اوتیسم پیشرفت بیشتری داشته است در این مقاله، ما حوزه هایی از یکپارچگی جامعه را برجسته می کنیم که در پژوهش های اوتیسم به ویژه در مورد تحقیقات اوتیسم  انجام شده در زمینه روانشناسی صورت می گیرد.  نتایج این بررسی سیستماتیک نیاز به تحقیق عملی بیشتری دارد که بر زندگی روزانه نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم تمرکز دارد.

لینک منبع