بررسی بد خلقی و مشکلات رفتاری در کودکان اختلال اوتیسم

 مراقبت از بیماران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اغلب با تحریک پذیری (خروپف یا حرکتی بیانگر خشم، سرخوردگی یا ناراحتی) و رفتار مشکوک (اقدامات مجرمانه نسبت به افراد دیگر)  است .مداخله شبکه تحقیقاتی در زمینه اوتیسم در مورد سلامت جسمی کودکان اوتیسم ، یک شبکه ی درمان اوتیسم  را متشکل از یک گروه کاری چند رشته ای با ایجاد یک مسیر تمرین برای کمک به مراقبت کننده های اولیه PCPs)) در ارزیابی و درمان تحریک پذیری و مشکلات رفتاری ایجاد کردند.

 این  کارگروه  مربوط به ارزیابی و درمان عوامل مرتبط با  PB در اوتیسم را مورد بررسی قرار داد. گروه کاری پس از آن به توافق بر روی محتوا و توالی هر مرحله در مسیر دست یافتند. مسیر تمرین برای کمک به PCP، برنامه های درمان فردی را براساس عوامل کمک کننده در هر بیمار ایجاد می شود. این عوامل ممکن است از شرایط پزشکی، که PCP در یک موقعیت کلیدی دارد؛ چالش های ارتباطی عملی که می توانند در مدرسه یا در خانه حل شوند. استرس های روانی و اجتماعی که ممکن است بهبود یابند؛ تقویت ناخواسته PB و همکاری های روانپزشکی که می توانند درمان شوند. این مسیر، در صورت استفاده از داروهای روانگردی، در یک برنامه کاردرمانی فردی، هدایت می شود. علاوه بر راهنمایی در مورد ارزیابی، ارجاع و درمان اولیه، مسیر شامل نظارت بر پاسخ درمان و ارزیابی دوره ای است. اختلال طیف اوتیسم یک اختلال رشد عصبی است که با کمبود مداوم درارتباطات و تعامل اجتماعی و همچنین الگوهای محدود کننده و تکراری رفتارها تشخیص داده می شود. مراقبت جامع و یا مدل خانه پزشکی برای مراقبت ازاوتیسم  شامل مدیریت سلامت روانی و مشکلات رفتاری می شود که در کودکان اوتیسم  شایع تر است.

برای اطلاعات بیشتر به لینک منبع مراجعه کنید.