روش درمانی موثر برای کودکان مبتلا به سندرم داون
یک مطالعه جدید نشان میدهد که اگر اختلال حرکتی-گفتاری در کودکان مبتلا به سندرم داون به درستی تشخیص داده نشود ، این مسآله میتواند بر مداخلاتی که بعدا توسط گفتاردرمانگران برای درمان آنها به کار میگیرند موثر باشد. کودکانی که مبتلا به سندروم داون هستند در دوران کودکی علائم سندرم داون را نشان میدهند. این مطالعه که در مجله بینالمللی آسیبشناسی گفتار - زبان منتشر شد شواهدی را ارایه میدهد که کودکان میتوانند اختلالات گفتاری_ حرکتی را باهم داشته باشند.
شلی Velleman ، رئیس گروه علوم ارتباطات و اختلالات در دانشگاه ورمونت ، و همکارانش ارزیابیهایی بر روی هفت کودک مبتلا به سندرم داون در مقایسه با کودکانی که در حال رشد بودند انجام دادند . آنها همچنین مهارتهای حرکتی_ گفتاری همه شرکت کنندگان را با استفاده از یک چک لیست از مشخصات اختلالات گفتاری و حرکتی بیان کردند .
یافتههای کلیدی برای تعیین درمان مناسب
این پژوهش ها به دلیل روشهای مختلفی که در آن گفتاردرمانگر با کودکان مبتلا به دیس آرتری کارمیکنند قابلتوجه است .
Velleman میگوید : " کودکان با آپراکسیا میدانند که چه کار باید انجام دهند ، اما آنها نمیتوانند این کار را انجام دهند چون ماهیچههایی که از آن برای صحبت کردن استفاده میکنند ضعیف هستند. "
آزمون جدید میتواند به تشخیص دقیقتر کمک کند.
Velleman و همکارانش برای کسانی که خواستار تشخیص قطعی بودند ، آزمایشی را بوجود آوردند که آن را "ارزیابی خنثی زبان برای کودکان خردسال " یا "LAMS " نامیدند .
این آزمون به تیم پژوهش اجازه داد تا ارزیابیهای گفتاری_ حرکتی را بر روی کودکان مبتلا به سندروم داون انجام دهد . این آزمون , که ممکن است برای همه گفتاردمانگران در آینده در دسترس باشد , شامل بخش مشاهدهای است که در طی یک مکالمه کودک - مادر , گفتار کودک را ثبت میکنند, و یک بخش کار محور با استفاده از اسباببازیها و مواد مناسب در یک پروتکل بازی محور به درمان میپردازد.
لینک منبع