تمرینات کاردرمانی جسمی باعث افزایش شناخت و یادگیری کودکان می شود
پیش زمینه ذهنی همه در دوران مدرسه این است که بچه های باهوش، ورزشکار های خوبی نیستند. با این حال، اخیراً یک تحقیق به دست آمده که نشان می دهد، فعالیت بدنی و جسمانی با توانایی شناختی بهتر مرتبط است، که به نوبه خود با عملکرد تحصیلی در مدرسه مرتبط است.
درک اثرات فعالیت بدنی بر شناخت کودکان به دلایل مختلف دشوار بوده است. مطالعات قبلی کاردرمانی به این مسئله خیلی گسترده نگاه می کردند. با استفاده از داده های بررسی شده، توانستیم ببینیم که فعالیت بدنی در صورت استفاده در برنامه کاردرمانی چقدر می تواند بر عملکرد ضعیف کودکان، بیشترین کمک را بکند. در این تحقیقات ترکیب کاردرمانی جسمی، کاردرمانی ذهنی، کاردرمانی ادراکی حرکتی و کاردرمانی حسی-حرکتی بهترین نتایج را بدست آورده بود. اما همانطور که می دانیم اجرای این ترکیبات توسط متخصص کاردرمانی بسیار دشوار و چالش برانگیز است. لذا انجام ترکیبی از مداخلات مبتنی بر شواهد در کادرمانی کودکان کاری است که فقط از عهده یک متخصص کاردرمانی خوب و باتجربه برمی آید.
کارکردهای اجرایی در برنامه های کلینک کاردرمانی کودکان
1. اولین توانایی برای انگیزه دادن و مهار رفتارها یا عادات مانند رفلکس یا واکنش است. برای ارزیابی این توانایی متخصص کاردرمانی از کودکان می خواهد تا رنگی را نشان دهند که در آن کلماتی مانند «قرمز» و «آبی» روی صفحه رایانه نمایش داده می شود. این آسان است که کلمات و رنگ ها مطابقت داشته باشند («قرمز» که با قلم قرمز نمایش داده می شوند)، اما غالباً نیاز به مهار پاسخ رفلکس (واکنش) در هنگام انجام آنها ندارند («قرمز» با قلم آبی نمایش داده می شوند).
2. مهارت دوم توانایی نگه داشتن اطلاعات در حافظه کوتاه مدت و پردازش آن است. این مهارت را متخصص کاردرمانی با آزمایش چگونگی به یاد آوردن کودکان در جملاتی با طول متفاوت که به آنها برای تکرار گفته می شد ارزیابی می کند.
3. سومین مهارت شناختی انعطاف پذیری ذهنی است. این مهارت که در شاخه کاردرمانی ذهنی کودکان به آن پرداخته می شود، متخصص کاردرمانی از کودک می خواهد که مرتباً با تشخیص رنگ ها از یکدیگر دایره های رنگی و مربع ها را با توجه به دسته بندی از نوع شکل به طبقه بندی بر اساس رنگ بپردازد. ( به طور مثال همه ی دایره و مربع های قرمز را در یکجا جمع کند)
محققان داده های آزمایش های قبلی و نتیجه مداخله های کاردرمانی را که در آن عملکرد اجرایی در کودکان قبل و بعد از چند ماه مداخله کاردرمانی روزانه با فعالیت های بدنی مانند فعالیت های هوازی، بازی های توپ و برچسب بازی ارزیابی شده بودند، مجدداً مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند سپس محققان فکر کردند که آیا اثربخشی مداخله کاردرمانی ذهنی و کاردرمانی جسمی کودکان به نمرات پایه اولیه بستگی دارد یا خیر. در این تحقیق محققان دریافتند که مهارت های شناختی، بیشتر در کودکانی که مهارت هایشان در ابتدا ضعیف بوده، بهبود یافته است. این تیم همچنین دریافتند که افزایش زمان صرف فعالیت بدنی منظم، بر عملکرد شناختی در کودکانی که کارکردهای شناختی بهتری را شروع کرده اند، تأثیر منفی نمی گذارد. این بدان معنا است که فعالیت ها و برنامه های کاردرمانی جسمی به همراه کاردرمانی ذهنی کودکان می تواند حتی برای کودکانی که توانایی های ذهنی بهتری نسبت به مهارت های حرکتی و جسمی دارند نیز موثر و مفید باشد.
این یافته که برنامه های فعالیت بدنی کاردرمانی به صورت روزانه می تواند عملکرد اجرایی را در کودکانی که ممکن است بیشترین نیاز به آن داشته باشند، بهبود بخشد. از آنجا که عملکردهای شناختی ارزیابی شده در مطالعه ما مربوط به عملکرد تحصیلی است، می توان گفت فعالیت بدنی روزانه برای کودکان در سن مدرسه بسیار مهم است. یافته های کاردرمانی علاوه بر خانواده ها می تواند به موسسات آموزشی کمک کند تا سیستم های مناسب را برای طراحی حداکثر اثرات برای فعالیت بدنی و ورزش استفاده کنند.