ایجاد محیط های مراقبت از سلامت حسی برای بیماران اوتیسم ازطریق کاردرمانی حسی
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت عصبی رشدی است که با چالشهایی در تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای تکراری مشخص میشود. افراد مبتلا به ASD ممکن است حساسیتهای حسی شدید به محرکهای محیطی مانند نور و صدا داشته باشند، که میتواند تجربه مراقبتهای بهداشتی را برای آنها و خانوادههایشان بسیار دشوار کند. برای بهبود تجربه بیماران اوتیستیک در محیطهای پزشکی، ایجاد فضاهای سازگار با حس ضروری است. این فضاها باید شامل: کاهش استرس و اضطراب: با فراهم کردن محیطی آرام و حمایتگر. دسترسی بهتر به خدمات بهداشتی: با کم کردن موانع و افزایش رضایت بیماران. استفاده از نور ملایم و کاهش صداهای بلند: به همراه امکاناتی مانند صندلیهای راحت و مکانهای انتظار آرام. ارتباط مؤثر با بیماران اوتیستیک و آموزش کارکنان در زمینه حساسیتهای حسی و بهترین شیوههای تعامل نیز بسیار مهم است. استفاده از داستانهای اجتماعی و روشهای جایگزین برای کاهش اضطراب میتواند مفید باشد. در نهایت، مراکز بهداشتی باید به فکر ایجاد محیطهای دوستانه و سازگار با حس برای تسهیل دسترسی و بهبود تجربه مراقبت برای کودکان اوتیسم باشند.
کاردرمانی اوتیسم – ارزیابی و مداخله (بهترین کلینیک کاردرمانی اوتیسم چه خدماتی در این زمینه میدهد؟)
نقش کاردرمانی در اوتیسم ارائه خدمات درمانی اولیه به آنهاست. بنابراین می توانند مفهوم خود، عزت نفس، بازی سازنده و رفتار اجتماعی قابل قبول را بیاموزند. کاردرمانگر از یکپارچگی حسی، تکنیک های رفتاری، گروه درمانی برای وارد کردن کودکان اوتیسم به جریان اصلی استفاده می کند.
دو سو توانی یا برتری جانبی دوطرفه از دیدگاه کاردرمانی
متن به بررسی مفهوم "دو سو توانی" و "برتری دوطرفه" از دیدگاه کاردرمانی میپردازد. دو سو توانی به استفاده مساوی از هر دو دست اشاره دارد، در حالی که برتری دوطرفه به الگوهای مشخص استفاده از یک دست برای انجام کارها مربوط میشود. تنها 1 درصد از جمعیت واقعاً دو سو توان هستند و بیشتر افراد الگوهای برتری دوطرفه را نشان میدهند. عوامل بروز برتری دوطرفه ممکن است به نقصهای ارتباطی و ادغام ضعیف بین دو نیمکره مغز مرتبط باشد. این وضعیت میتواند منجر به سردرگمی حرکتی و تاخیر در مهارتهای حرکتی شود. کودکان مبتلا به برتری دوطرفه ممکن است در زمان خستگی از دست دیگر خود استفاده کنند، که میتواند به کاهش دقت و پیشرفت حرکتی منجر شود. همچنین، این کودکان ممکن است دچار سردرگمی و ناامیدی در استفاده مؤثر از هر دو دست شوند.
ناتوانی یادگیری چیست؟کاردرمانی کودکان چه میگوید؟
ناتوانی یادگیری یک اختلال عصبی است که ناشی از تفاوت در عملکرد مغز میباشد و کودکان مبتلا به این اختلال معمولاً در خواندن، نوشتن، هجی کردن و سازماندهی اطلاعات مشکل دارند. این ناتوانیها مادامالعمر هستند، اما با حمایت و مداخله مناسب، کودکان میتوانند در مدرسه موفق شوند. والدین میتوانند با شناخت نقاط قوت و ضعف فرزندان و همکاری با کاردرمانگران به آنها کمک کنند. حدود ۱۵ درصد از جمعیت دارای نوعی ناتوانی یادگیری هستند و مشکلات خواندن رایجترین نوع این اختلالات است. ناتوانیهای یادگیری باید از اختلالات دیگر مانند اوتیسم و اختلالات توجه متمایز شوند. انواع ناتوانیهای یادگیری شامل نارساخوانی، اختلال ریاضی، دیکته، اختلالات پردازش شنوایی و بینایی و ناتوانیهای یادگیری غیر کلامی هستند. کاردرمانی به عنوان یک حرفه پزشکی به افراد کمک میکند تا به استقلال و بهبود عملکرد در فعالیتهای روزمره، کار و تفریح دست یابند. هدف کاردرمانگران افزایش استقلال و خودکارآمدی افراد در جامعه است.
تاثیر کاردرمانی بر یادگیری بهتر خواندن و گوش دادن در کودکان
متن به بررسی تأثیر کاردرمانی بر یادگیری خواندن و گوش دادن در کودکان میپردازد. در این راستا، نکات زیر مورد توجه قرار میگیرد: 1. **درک شنیداری و خواندن**: درک شنیداری معمولاً از درک خواندن پیشی میگیرد و کودکان میتوانند ایدههای پیچیدهتری را بشنوند تا اینکه بخوانند. این شکاف در دوران راهنمایی بیشتر میشود و نیاز به توجه ویژهای دارد. 2. **پیچیدگی متن**: کاردرمانگران بر این باورند که افزایش درک شنیداری میتواند به بهبود درک مطلب کودکان کمک کند. بنابراین، معلمان باید در زمینههای گفتاری و شنیداری فعالتر عمل کنند. 3. **ایدههای آموزشی**: کاردرمانگران پیشنهاد میکنند که معلمان زمان بیشتری را به مکالمات گروهی و تعاملات بین دانشآموزان اختصاص دهند. این شامل فعالیتهایی مانند تئاتر خوانندگان، ایستگاههای گوش دادن، آموزش متقابل و قصهگویی دیجیتال است. 4. **روالهای آموزشی**: برخی از روالهای آموزشی شامل استفاده از تکنیکهای تعاملی و فناوریهای دیجیتال برای تقویت مهارتهای گفتاری و شنیداری است. در نهایت، کلینیک کاردرمانی آریان خدمات متنوعی از جمله بازی درمانی و گفتاردرمانی را ارائه میدهد و تأکید میکند که مداخلات باید تحت نظر کاردرمانگر حرفهای انجام شود.
کاردرمانی در اختلالات اضطرابی
**خلاصه متن:** اختلالات اضطرابی یکی از شایعترین بیماریهای روانی در ایالات متحده است که بر زندگی روزمره افراد تأثیر منفی میگذارد. کاردرمانی میتواند به افراد مبتلا به این اختلالات کمک کند تا با کاهش اثرات اضطراب، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. اضطراب احساسی است که همه افراد آن را تجربه میکنند و میتواند به شکلهای مختلفی مانند عصبانیت، ترس، تهوع و اختلال خواب بروز کند. انواع اختلالات اضطرابی شامل اختلال اضطراب فراگیر، اختلال وسواسی-اجباری، اختلال اضطراب پس از ضربه و اختلال اضطراب اجتماعی هستند. کاردرمانی با ارزیابی وضعیت فرد و استفاده از تکنیکهای مختلف مانند درمان شناختی-رفتاری، روشهای آرامسازی، مهارتهای خودآگاهی و استراتژیهای جسمی (مانند ورزش) به مدیریت اضطراب کمک میکند. این تکنیکها به افراد کمک میکنند تا واکنشهای خود را به اضطراب کنترل کنند و بهبود یابند. در نهایت، مشاوره با کاردرمانگران میتواند ابزارهای لازم برای مدیریت اضطراب را فراهم کند.